jij bent me er eentje
en
ik ben me er eentje
samen maakt dat
weet je
een
een
een tweetje
oneindig jong
het is niet de leeftijd die men voelt
maar de som van de
gedane zaken
en de nog uit te voeren taken
in verhouding
tot het tijdbestek
wat ervoor was
en is
bedoeld
dat is het
wat men
als leeftijd voelt
dus wie de oneindige jeugd wil smaken
kan niet anders dan
wat was
te laken
en
wat moet
te verzaken
maar de som van de
gedane zaken
en de nog uit te voeren taken
in verhouding
tot het tijdbestek
wat ervoor was
en is
bedoeld
dat is het
wat men
als leeftijd voelt
dus wie de oneindige jeugd wil smaken
kan niet anders dan
wat was
te laken
en
wat moet
te verzaken
who cares
mocht u dit weekend
per ongeluk op een kabouter gaan zitten
blijf dan rustig zitten
u hoeft het zitvlak derhalve niet te verplaatsuh
u hoeft het zitvlak derhalve niet te verplaatsuh
wacht tot hij blauw koud
en bewegingsloos stijf is
raak niet van de kook
want bewegingsloze blauwe kabouters
ook wel Smurfen genaamd
bestaan niet
ook wel Smurfen genaamd
bestaan niet
of het was de allerlaatstuh
dat kan natuurlijk ook
komt op het zelfde neer
al bestaan ze dan
nu niet meer
nu niet meer
ech wel
ik moet ontwennen
en ontvrienden
en stoppen met dit ontkennen
en ik moet
en liever vandaag dan morgen
van alles gaan ontzorgen
en onthaasten moet ik ook
en het laatste zelfs terstond
verdomd nu ik er over nadenk
het lijkt wel alsof ik alles
moet gaan voorzien van ont
maar waarvoor heb ik anders
handen
en oren
en onder dien mijn voeten
dat is dat is denk ik
mijn liefste lief
om wat er is verloren
in jou
opnieuw
te gaan ontmoeten
en ontvrienden
en stoppen met dit ontkennen
en ik moet
en liever vandaag dan morgen
van alles gaan ontzorgen
en onthaasten moet ik ook
en het laatste zelfs terstond
verdomd nu ik er over nadenk
het lijkt wel alsof ik alles
moet gaan voorzien van ont
maar waarvoor heb ik anders
handen
en oren
en onder dien mijn voeten
dat is dat is denk ik
mijn liefste lief
om wat er is verloren
in jou
opnieuw
te gaan ontmoeten
launch
from birth to burial
we rush from one love
towards the other
but why bother
when you could just stand still
real love will only meet
right in the middle
of rebounce street
mooi weer
Wie heeft er een hond te leen
Of een zachtaardig paard
Met een zadel op zijn rug
Je krijgt het hoe dan ook
Voordat het donker wordt
Uitgelaten weer terug
Of een zachtaardig paard
Met een zadel op zijn rug
Je krijgt het hoe dan ook
Voordat het donker wordt
Uitgelaten weer terug
tunnelvisie
nooit aan gedacht
dat je mijn jongens
hier doorheen zou laten gaan
naar
waar
je moeder en die verschrikkelijke narcistische lul van een stiefvader
en jawel
ook je eigen vader
je in de kou lieten staan
en dat is maar goed ook
dat je mijn jongens
hier doorheen zou laten gaan
naar
waar
je moeder en die verschrikkelijke narcistische lul van een stiefvader
en jawel
ook je eigen vader
je in de kou lieten staan
en dat is maar goed ook
keiharde klinkers
al mijn onzinnige liefde
ketst af op jouw gemaskerd gelaat
en laat rommelige hoopjes onzin achter
op het plaveisel van de straat
laten we hopen
dat je er over struikelt
voordat je straks
de hoek om gaat
ketst af op jouw gemaskerd gelaat
en laat rommelige hoopjes onzin achter
op het plaveisel van de straat
laten we hopen
dat je er over struikelt
voordat je straks
de hoek om gaat
Preverbaal verhaal
in den beginne
toen ik nog geen zinnig woord
wist uit te kramen
is er iets niet goed gegaan
want liefde bewoog soms wel in mijn richting
maar veel vaker weer van mij vandaan
later
toen ik eenmaal praten kon
dacht ik denk ik daarom
dat als je liefde hebt
en niet wilt
dat het je zal verlaten
dat je dan maar beter
aan een stuk door
met die liefde kan blijven praten
dus luister alsjeblieft nog even
voordat je mij verlaat
want ik ben nog bij lange na niet
en te nimmer
op jou uitgepraat
voor Truus, zondag 31 januari 2016
toen ik nog geen zinnig woord
wist uit te kramen
is er iets niet goed gegaan
want liefde bewoog soms wel in mijn richting
maar veel vaker weer van mij vandaan
later
toen ik eenmaal praten kon
dacht ik denk ik daarom
dat als je liefde hebt
en niet wilt
dat het je zal verlaten
dat je dan maar beter
aan een stuk door
met die liefde kan blijven praten
dus luister alsjeblieft nog even
voordat je mij verlaat
want ik ben nog bij lange na niet
en te nimmer
op jou uitgepraat
voor Truus, zondag 31 januari 2016
nu is altijd later
soms ben je
in zo een gemoed
dat je niet weet
of je er nu doorheen
dichten schrijven filmen
of
toch maar weer
masturberen moet
dus wanneer u dit leest
weet u weliswaar
wat het is geworden
maar nooit zult u weten
hoe het is geweest
voor Niek 25 januari 2016
in zo een gemoed
dat je niet weet
of je er nu doorheen
dichten schrijven filmen
of
toch maar weer
masturberen moet
dus wanneer u dit leest
weet u weliswaar
wat het is geworden
maar nooit zult u weten
hoe het is geweest
voor Niek 25 januari 2016
snap
ik weeg en ik wik
en aldus is dit
het enige
wat ik uiteindelijk
zeker weet
dat al mijn waarheid
en werkelijkheid
en zeker weten
twijfel heet
geloof ik
en aldus is dit
het enige
wat ik uiteindelijk
zeker weet
dat al mijn waarheid
en werkelijkheid
en zeker weten
twijfel heet
geloof ik
doopzucht
Ooit had ik even een vriendin van 2 meter en 10 centimeter
Ik vond haar groots maar toch werd ik, zoals u zult begrijpen, niet graag met haar gezien.
Dus als we gingen wandelen dan was het op een plek stil en verlaten.
En er was nog iets anders aan haar wat me niet zo beviel:
haar neiging om alles en iedereen met fors geweld te willen bekeren.
En het bleef niet bij willen, ze deed het nog ook.
Als we ergens waren en er was water in de buurt waarin je kon staan dan werd ik vaak onverhoeds vastgegrepen en vervolgens in het nabije zwembad of slootje gesleurd alwaar ik, onder luid Halleluja geschreeuw, door haar werd ondergedompeld.
Zeker in koude winters was dat geen pretje.
En ja, ik geloof nu eenmaal niet in God.
Dus na mijn zesde bekering zette ik het op een holletje en keerde niet weerom.
Ik vond haar groots maar toch werd ik, zoals u zult begrijpen, niet graag met haar gezien.
Dus als we gingen wandelen dan was het op een plek stil en verlaten.
En er was nog iets anders aan haar wat me niet zo beviel:
haar neiging om alles en iedereen met fors geweld te willen bekeren.
En het bleef niet bij willen, ze deed het nog ook.
Als we ergens waren en er was water in de buurt waarin je kon staan dan werd ik vaak onverhoeds vastgegrepen en vervolgens in het nabije zwembad of slootje gesleurd alwaar ik, onder luid Halleluja geschreeuw, door haar werd ondergedompeld.
Zeker in koude winters was dat geen pretje.
En ja, ik geloof nu eenmaal niet in God.
Dus na mijn zesde bekering zette ik het op een holletje en keerde niet weerom.
tegeltje aan de wand wie is er de wijste van het land
zalig en recht zo die gaat
zijn we allemaal slechts zo eerlijk
als de waarheid ons toestaat
zijn we allemaal slechts zo eerlijk
als de waarheid ons toestaat
goedhoop
als 'hoop' er op gericht is
dat alles als vanzelf
beter zal gaan
zonder te hoeven lijden
dan is die hoop slechts
een verdovend middel
tegen de angst
voor het bestaan
maar
als de acceptatie daar is
van het nu eenmaal
niet te vermijden lijden
dan is die wanhoop
te verslaan
dat alles als vanzelf
beter zal gaan
zonder te hoeven lijden
dan is die hoop slechts
een verdovend middel
tegen de angst
voor het bestaan
maar
als de acceptatie daar is
van het nu eenmaal
niet te vermijden lijden
dan is die wanhoop
te verslaan
doe effe neuraal
heen en weer
schieten de ogen
over vluchtroutes
van het neuraal netwerk
waarover
niets of niemand
ontziend
een nieuwe vracht
aan oude onlust
naar het onbewuste
wordt bewogen
schieten de ogen
over vluchtroutes
van het neuraal netwerk
waarover
niets of niemand
ontziend
een nieuwe vracht
aan oude onlust
naar het onbewuste
wordt bewogen
Alien
een lichaam splitst zich
in twee delen
en zet zich daarna af
wat gelijk blijft
is de snelheid van verwijdering
en de tijd om te helen
Gijkel
Laatst kwam ik langs een oude eik gefietst.
Ik had al een tijd geen goed gesprek meer gehad en daarom stopte ik, liep naar de boom en klopte driemaal op zijn stam.
'Ja is goed, komt in orde, zal gebeuren' klonk er direct een stem vanuit het binnenste.
Bijna alle bomen denken dat je iets wilt bezweren als je op hun stam klopt. Het zogenaamde afkloppen. Om van verder gezeur af te zijn geven ze allemaal dat antwoord, verder doen ze niks. Maar dit terzijde.
'Ah, u bent thuis, fijn, mag ik u wat vragen'?
'Ja hoor' sprak de eik weer, 'zolang het maar niet over vaginisme gaat want daar weet ik hoegenaamd niks van af'.
'Neen dit keer niet' ging ik verder, 'neen ik wil iets weten over de menselijke natuur, namelijk het volgende: Hoe is het daarmee?'
'vaginisme en de menselijke natuur weet ik niks van', sprak de Eik weer. 'Verder nog iets?'
'Euh, neen, nou,..' Ik zweeg even verbluft. 'Nou, een prettige dag nog dan'.
Ik draaide me om, liep terug naar mijn fiets, stapte op en reed verder.
Goh, wat jammer, ik had er best veel meer van verwacht.
Maar wat had ik me kwetsbaar opgesteld!
Toch tevreden vervolgde ik mijn weg.
Ik had al een tijd geen goed gesprek meer gehad en daarom stopte ik, liep naar de boom en klopte driemaal op zijn stam.
'Ja is goed, komt in orde, zal gebeuren' klonk er direct een stem vanuit het binnenste.
Bijna alle bomen denken dat je iets wilt bezweren als je op hun stam klopt. Het zogenaamde afkloppen. Om van verder gezeur af te zijn geven ze allemaal dat antwoord, verder doen ze niks. Maar dit terzijde.
'Ah, u bent thuis, fijn, mag ik u wat vragen'?
'Ja hoor' sprak de eik weer, 'zolang het maar niet over vaginisme gaat want daar weet ik hoegenaamd niks van af'.
'Neen dit keer niet' ging ik verder, 'neen ik wil iets weten over de menselijke natuur, namelijk het volgende: Hoe is het daarmee?'
'vaginisme en de menselijke natuur weet ik niks van', sprak de Eik weer. 'Verder nog iets?'
'Euh, neen, nou,..' Ik zweeg even verbluft. 'Nou, een prettige dag nog dan'.
Ik draaide me om, liep terug naar mijn fiets, stapte op en reed verder.
Goh, wat jammer, ik had er best veel meer van verwacht.
Maar wat had ik me kwetsbaar opgesteld!
Toch tevreden vervolgde ik mijn weg.
dr.van Bommel
godverdomme
weer een dood
en dat het uitgerekend
jij moet zijn
er lopen er toch genoeg
ik hoef maar om me heen te kijken
en zie er dan zo tien
die veel geschikter zijn
en lelijker bovendien
om als de dood te lijken
weer een dood
en dat het uitgerekend
jij moet zijn
er lopen er toch genoeg
ik hoef maar om me heen te kijken
en zie er dan zo tien
die veel geschikter zijn
en lelijker bovendien
om als de dood te lijken
The New Forest
ook als een paard stil staat
beweegt alles
en valt ie dood neer
dan komt er wederom van alles
in beweging
kortom het maakt allemaal niks uit
ga je vooruit
dan heb je wind tegen
dan heb je wind tegen
ga je achteruit
dan heb je de wind in de rug
ik zei het toch
het maakt allemaal niks uit
foto: (c) Tim Wildschut
eindspel
omdat er ooit iets is weggenomen
wat nodig was
om verder te kunnen komen
is er vanuit schuldige grond
kracht geleend
waardoor schuld ontstond
maar de natuur is wreed
en laat geen schuld ongemoeid
hoe halsoverkop
je ook de hielen licht
aan toekomst zal het gaan ontbreken
als de laatste regel
van een niet afgemaakt gedicht
wat nodig was
om verder te kunnen komen
is er vanuit schuldige grond
kracht geleend
waardoor schuld ontstond
maar de natuur is wreed
en laat geen schuld ongemoeid
hoe halsoverkop
je ook de hielen licht
aan toekomst zal het gaan ontbreken
als de laatste regel
van een niet afgemaakt gedicht
L'affectie
vrouwen op leeftijd
verliezen dan wel
de behoefte
aan seks
en zijn beleving
maar blijven wel
een leven lang
hun poes aaien
verliezen dan wel
de behoefte
aan seks
en zijn beleving
maar blijven wel
een leven lang
hun poes aaien
panda weer
beste lezer
heb ik weer
incarneer ik
als de allerlaatste pandabeer
nou ja de een na laatste dan
want er is nog maar een vrouwtje
en ik ben een man
maar
ze houdt niet op met vitten
ziet mij totaal niet zitten
dus voor de laatste keer
en met de vriendelijke groeten van
uw allerlaatste pandabeer
heb ik weer
incarneer ik
als de allerlaatste pandabeer
nou ja de een na laatste dan
want er is nog maar een vrouwtje
en ik ben een man
maar
ze houdt niet op met vitten
ziet mij totaal niet zitten
dus voor de laatste keer
en met de vriendelijke groeten van
uw allerlaatste pandabeer
de Kneus
een café
zoals zoveel andere
vol met wezens
die zichzelf
wel willen
maar niet kunnen
veranderen
maar hoe dan ook
soms ontstaat er daar
kort voor of in of tegen
het eerste licht
echte liefde
op het laatste gezicht
Dit schreef ik in 1990. Ik was weer op stap na 10 jaar te hebben samengewoond.
Het lag zeker niet aan haar, maar ik was gewoon nog niet klaar voor het grote werk.
Gezin en kinderen.
En toen ik het wel was had zij allang een ander want zo gaat dat.
Ik doolde wat rond en verwachtte in elke kroeg de grote liefde.
Maar dat kon ik wel schudden, want zo gaat dat niet.
Éen meisje was ik bijzonder gek op. Ik noem haar maar even Anna Karenina.
Ik was in die tijd behoorlijk de kluts kwijt, mijn humor had ik nog wel maar zodra ik begon uit te leggen hoe de wereld in elkaar stak, zat ik meestal snel alleen met mijn praatjes.
Soms kwam ik al pratend wel eens in een vreemd bed terecht, maar dat was het dan ook weer niet.
Karenina was ook best een beetje gek op mij maar meer als een vriendje, zo leerde mijn dromen over haar me. Ik ben een keer bij haar gaan eten, en een keer blijven slapen.
Zij sliep op de stoel, ik in haar bed. We zoenden zelfs niet een keer. Dat kan ook niet al pratend.
Ze had een hele mooie vrolijke hese lach, dronk melk uit een pak.
Ik vond haar zooooooooo leuk.
Daarna kreeg ik de te verwachten depressie. Ik schreef:
dit is niet zo een fijne dag
de ochtend mag er wezen
maar ik heb niet het gevoel
dat ik dat mag
En weer daarna een gezin met de beste zonen die in Nederland worden gemaakt.
Nou ja, maar ze mogen er wel zijn. En dat vinden zij ook.
Gisteren stond ik bij de Nettorama in de rij om mijn boodschappen af te rekenen. De vrouw voor me kwam mij vaag bekend voor. Ik had even de tijd om haar rustig te bekijken, dat kon omdat ze een kapot pak hagelslag moest omruilen. Ineens dacht ik: 'verrek, het zóu die Kárenina kunnen zijn'. Ik schatte de kans dat zij het echt zou zijn op ongeveer 10 %. Maar ik ben nieuwsgierig dus vroeg ik haar, 'beetje raar maar heet jij soms Karenina?' Ja, ze was het! Ik legde snel een en ander uit, maar ze herkende mij niet. Misschien had ik wat meer moeten praten. We twijfelden even en toen niks. 'We zien elkaar wel weer ergens in de buurt ' zei ik, en begon mijn boodschappen af te rekenen.
Omdat mijn oudste zoon fijnproever is maak ik sinds kort gerechten waarvan ik de recepten van het internet haal.Voor het visgerecht miste ik Tijm. Bij de Albert Heijn liep ik vervolgens met mijn doosje met Tijm bijna tegen haar op.
'En daar hebben we Karenina weer' zei ik alsof het de normaalste zaak van de wereld was.
Enfin, en nu gaan we een keer koffie drinken.
Ik heb haar veel te vertellen !
Maar nu vraag ik jullie, hoe groot is de kans dat je iemand na 25 jaar in twee dagen twee keer tegen komt in twee verschillende winkels.
De moeder van vriend Frans zei ooit, het leven heeft meer fantasie dan de mensen hebben.
Lees niet, leef !
zoals zoveel andere
vol met wezens
die zichzelf
wel willen
maar niet kunnen
veranderen
maar hoe dan ook
soms ontstaat er daar
kort voor of in of tegen
het eerste licht
echte liefde
op het laatste gezicht
Dit schreef ik in 1990. Ik was weer op stap na 10 jaar te hebben samengewoond.
Het lag zeker niet aan haar, maar ik was gewoon nog niet klaar voor het grote werk.
Gezin en kinderen.
En toen ik het wel was had zij allang een ander want zo gaat dat.
Ik doolde wat rond en verwachtte in elke kroeg de grote liefde.
Maar dat kon ik wel schudden, want zo gaat dat niet.
Éen meisje was ik bijzonder gek op. Ik noem haar maar even Anna Karenina.
Ik was in die tijd behoorlijk de kluts kwijt, mijn humor had ik nog wel maar zodra ik begon uit te leggen hoe de wereld in elkaar stak, zat ik meestal snel alleen met mijn praatjes.
Soms kwam ik al pratend wel eens in een vreemd bed terecht, maar dat was het dan ook weer niet.
Karenina was ook best een beetje gek op mij maar meer als een vriendje, zo leerde mijn dromen over haar me. Ik ben een keer bij haar gaan eten, en een keer blijven slapen.
Zij sliep op de stoel, ik in haar bed. We zoenden zelfs niet een keer. Dat kan ook niet al pratend.
Ze had een hele mooie vrolijke hese lach, dronk melk uit een pak.
Ik vond haar zooooooooo leuk.
Daarna kreeg ik de te verwachten depressie. Ik schreef:
dit is niet zo een fijne dag
de ochtend mag er wezen
maar ik heb niet het gevoel
dat ik dat mag
En weer daarna een gezin met de beste zonen die in Nederland worden gemaakt.
Nou ja, maar ze mogen er wel zijn. En dat vinden zij ook.
Gisteren stond ik bij de Nettorama in de rij om mijn boodschappen af te rekenen. De vrouw voor me kwam mij vaag bekend voor. Ik had even de tijd om haar rustig te bekijken, dat kon omdat ze een kapot pak hagelslag moest omruilen. Ineens dacht ik: 'verrek, het zóu die Kárenina kunnen zijn'. Ik schatte de kans dat zij het echt zou zijn op ongeveer 10 %. Maar ik ben nieuwsgierig dus vroeg ik haar, 'beetje raar maar heet jij soms Karenina?' Ja, ze was het! Ik legde snel een en ander uit, maar ze herkende mij niet. Misschien had ik wat meer moeten praten. We twijfelden even en toen niks. 'We zien elkaar wel weer ergens in de buurt ' zei ik, en begon mijn boodschappen af te rekenen.
Omdat mijn oudste zoon fijnproever is maak ik sinds kort gerechten waarvan ik de recepten van het internet haal.Voor het visgerecht miste ik Tijm. Bij de Albert Heijn liep ik vervolgens met mijn doosje met Tijm bijna tegen haar op.
'En daar hebben we Karenina weer' zei ik alsof het de normaalste zaak van de wereld was.
Enfin, en nu gaan we een keer koffie drinken.
Ik heb haar veel te vertellen !
Maar nu vraag ik jullie, hoe groot is de kans dat je iemand na 25 jaar in twee dagen twee keer tegen komt in twee verschillende winkels.
De moeder van vriend Frans zei ooit, het leven heeft meer fantasie dan de mensen hebben.
Lees niet, leef !
datjutweet
bij elke rimpel
elke plooi
leg ik me neer
om er rustig van
te kunnen gaan houden
ja sterker nog
zelfs elke vlek
en elke sproet
elke spatader klutsknie
en horrelvoet
en wat ik verder ook
in de toekomst
bij je vindt
kan rekenen op
de liefdevolle ontvangst
als ware het
ons allereerste kind
elke plooi
leg ik me neer
om er rustig van
te kunnen gaan houden
ja sterker nog
zelfs elke vlek
en elke sproet
elke spatader klutsknie
en horrelvoet
en wat ik verder ook
in de toekomst
bij je vindt
kan rekenen op
de liefdevolle ontvangst
als ware het
ons allereerste kind
vlugtig
er wordt niet meer gekeken
oh zeker
er wordt nagedacht
en er wordt bekeken
en er wordt geoordeeld
en er wordt vergeleken
en er wordt veroordeeld
maar er wordt
niet meer
zonder meer
gekeken
neem nou de lieve leuke wesp
laatst at er een
wat lever van mijn boterham
eerst waste ie zijn kaken
met zijn voorpootjes
en toen begon ie smakelijk
de lever te kraken
ik vond het zo leuk
ik genoot van hem
en dacht
ik wil een wesp als huisdier
en toen wilde ik hem natuurlijk op FB zetten
maar bij de eerste beste beweging
vloog ie weg
en snel
want
als er een volk is dat weet
dat er niet meer wordt gekeken
zonder meer
dan is het
dat wespenvolkje wel
http://www.tierchenwelt.de/bienen/99-wespe.html
http://www.nu.nl/dieren/4102524/wesp-verdient-meer-waardering.html
oh zeker
er wordt nagedacht
en er wordt bekeken
en er wordt geoordeeld
en er wordt vergeleken
en er wordt veroordeeld
maar er wordt
niet meer
zonder meer
gekeken
neem nou de lieve leuke wesp
laatst at er een
wat lever van mijn boterham
eerst waste ie zijn kaken
met zijn voorpootjes
en toen begon ie smakelijk
de lever te kraken
ik vond het zo leuk
ik genoot van hem
en dacht
ik wil een wesp als huisdier
en toen wilde ik hem natuurlijk op FB zetten
maar bij de eerste beste beweging
vloog ie weg
en snel
want
als er een volk is dat weet
dat er niet meer wordt gekeken
zonder meer
dan is het
dat wespenvolkje wel
http://www.tierchenwelt.de/bienen/99-wespe.html
http://www.nu.nl/dieren/4102524/wesp-verdient-meer-waardering.html
Esta Loca
Dit
wordt een sterk verhaal. Maar waar gebeurd, natuurlijk, anders was
het geen sterk verhaal maar een leugen.
Het
was in Georgetown British Guiana. Met een aantal varensgezellen van de ms
Breda waren we na een bezoek aan de enige discotheek van de
stad, 'le Belvedere' met wat opgepikte meisjes in een soort van
bordeel beland.
Natuurlijk
had ik van alle beschikbare kandidaten zonder
aarzelen de moeilijkste er uit gepikt.
'Esta
loca' siste sommigen van de anderen naar
mij in het voorbijgaan. Maar dat had ik al lang aangevoeld.
Onweerstaanbaar.
Soms
als het meisje van mijn keuze doorhad dat er iets over haar werd
gefluisterd vlogen de 'puta zus en de puta zo' in het rond. Daarna
staarde ze weer naar een plek op de grond zo een vier meter voor
haar.
Nadat
ik de door mij voor een nacht gehuurde kamer met haar had opgezocht
gingen we op het bed liggen. Ik draaide me naar haar toe en wilde
haar gaan kussen en uitkleden. Direct echter weerde ze me fel en
beslist af. Ik mocht haar niet aan raken.
Na
een paar minuten op haar rug naar de boven haar
rondzwierende ventilator te hebben liggen staren stond ze plotseling
op en deed alle lichten uit. Vervolgens kwam ze voorzichtig weer
naast me liggen.
Ik
was inmiddels al wel, op mijn onderbroek na, uitgekleed. Het was nog
steeds erg warm en zwoel dus dat kon geen kwaad had ik bedacht.
Weer
wilde ik haar voorzichtig gaan aanraken maar weer werd dit geweigerd.
Ze
siste iets en begon even daarna haar jeans los te maken en deed deze, tegelijk met haar slipje uit. Daarna ontkleedde ze ook haar bovenlichaam. Daarna ging ze weer
op haar rug liggen.
Ik
durfde haar niet meer aan te raken en ging maar naar haar liggen
kijken. In het licht van een enkele straatlantaarn wat tot in onze
kamer doordrong ontwaarde ik een silhouet van een naakte jonge vrouw die op
haar rug lag en niet aangeraakt wilde worden.
Heel
voorzichtig stak ik mijn arm met gestrekte wijsvinger naar haar
bovenarm uit. Ik wilde hier een klein streepje trekken. Misschien later wat verder gaan dan dit streepje.
Op
het moment echter dat mijn wijsvinger haar lichaam raakte vloog ze
heftig overeind, gilde even en veegde tegelijkertijd met haar arm
iets onder haar billen weg.
In
het schaarse licht zag ik de flits van een wegschietende kakkerlak zo
groot als een meisjeshand naar het voeteneinde van het bed vliegen en verdwijnen.
Van
schrik sprong ik uit het bed en ging op zoek naar de lichtschakelaar.
Ik deed het licht aan en keek naar het meisje wat niet aangeraakt
wilde worden.
Ze
zat rechtop op het bed met de armen rond haar opgetrokken knieën
naar een punt op de vloer zo een vier meter voor haar te staren.
Ze
had littekens van derdegraads brandwonden vanaf haar bovenbenen tot
net onder haar hals.
Ik
heb het licht weer uit gedaan en heb daarna even met haar proberen te
slapen. Nu mocht ik wel, heel voorzichtig, een arm om haar, met een
laken bedekte schouder leggen.
Niet
lang daarna kwam matroos en vriend Jan Bol me porren en stond ik
de hele dag verder met een kater aan dek.
Georgetown 1979, Utrecht Juli 2015
Georgetown 1979, Utrecht Juli 2015
hard gelag
voor het opgeblazen ik
is elke vorm van kritiek
elke prik
zo een gevaar
dat hij sissend
moet worden weggeblazen
tot een vlucht
naar volledige ledigheid
in ijle ijdele lucht
is elke vorm van kritiek
elke prik
zo een gevaar
dat hij sissend
moet worden weggeblazen
tot een vlucht
naar volledige ledigheid
in ijle ijdele lucht
gekker familie
ik kom uit een familie
met nogal veel zelfmoord
bijvoorbeeld
als er dan al eens
een keer een familiereünie was
en we kwamen over een brug
dan lagen er plotsklaps zo maar
een stuk of drie in het water
ach jongens zijn men dan
loop maar door
tante Juul Ome Kees en jullie neefje Fred
doen een zelfmoordpoging
dus die komen niet
of anders komen ze wat later
met nogal veel zelfmoord
bijvoorbeeld
als er dan al eens
een keer een familiereünie was
en we kwamen over een brug
dan lagen er plotsklaps zo maar
een stuk of drie in het water
ach jongens zijn men dan
loop maar door
tante Juul Ome Kees en jullie neefje Fred
doen een zelfmoordpoging
dus die komen niet
of anders komen ze wat later
Hondsdagen
gisteren zo een dag
kinderen als elastiekjes
dragen bekertjes met water
in een rondje langs pionnen
als ochtendgymnastiek
en het zijn niet van die eigenwijze etterbakken
de knappe jonge meester met krullend haar doet het perfect,
als ze een rondje hebben gedaan langs de pionnen
vult hij het bekertje op het dienblad weer bij
soms knoeit hij per ongeluk en dan wordt iemand een beetje nat
gegil
het is 10 uur en 27 graden
verder loopt er nog een enorme man te joggen
dan weer molenwiekt hij met zijn armen
dan weer slaat hij met de hakken tegen zijn billen
soepel
ongeveer 150 meter achter hem volgt zijn zwart- witte hondje
dat hondje zou makkelijk in een schoenendoos maat 41 kunnen wonen
kinderen als elastiekjes
dragen bekertjes met water
in een rondje langs pionnen
als ochtendgymnastiek
en het zijn niet van die eigenwijze etterbakken
die ze veelal in het jeugdjournaal presenteren
om hun ouwelulluh mening te geven
de uitzonderingen daargelaten
om hun ouwelulluh mening te geven
de uitzonderingen daargelaten
neen echte lieve kinderen zijn het
die ze daar hebben losgelaten
loof den Here
de knappe jonge meester met krullend haar doet het perfect,
als ze een rondje hebben gedaan langs de pionnen
vult hij het bekertje op het dienblad weer bij
soms knoeit hij per ongeluk en dan wordt iemand een beetje nat
gegil
het is 10 uur en 27 graden
verder loopt er nog een enorme man te joggen
dan weer molenwiekt hij met zijn armen
dan weer slaat hij met de hakken tegen zijn billen
soepel
ongeveer 150 meter achter hem volgt zijn zwart- witte hondje
dat hondje zou makkelijk in een schoenendoos maat 41 kunnen wonen
Stravatsen
vandaag blies ik mij
zonder woorden
zomaar en vederlicht
een wonderschoon gedicht
van voor tot achter de rug
als ik het zou moeten verzinnen
zou ik er niet eens aan beginnen
zonder woorden
zomaar en vederlicht
een wonderschoon gedicht
van voor tot achter de rug
Breukelen via Vecht, A'kanaal weer terug
1 14 jun. 2015 38:54 32,8km/u
2 15 jun. 2014 38:56 32,7km/u
als ik het zou moeten verzinnen
zou ik er niet eens aan beginnen
dikke baby
het is zo een dag
dat zelfs de zon
het moeilijk heeft
om al het liefelijke onder haar
te beschijnen
overal spelen kinderen
dat ze aan het sporten zijn
sommige kinderen geven de
opgetrommelde ouders
ongeduldig instructies
andere
waarvan sommigen met een beschilderd gelaat
huppen zomaar wat op en neer
in een park ligt een
verlaten enorme baby
in een wandelwagen
met zijn armen wijd
en zijn smoel pal in de zon
fameus te slapen
het is zo een dag
dat zelfs de dichter niet weet
wat hij er mee aan moet
dat zelfs de zon
het moeilijk heeft
om al het liefelijke onder haar
te beschijnen
overal spelen kinderen
dat ze aan het sporten zijn
sommige kinderen geven de
opgetrommelde ouders
ongeduldig instructies
andere
waarvan sommigen met een beschilderd gelaat
huppen zomaar wat op en neer
in een park ligt een
verlaten enorme baby
in een wandelwagen
met zijn armen wijd
en zijn smoel pal in de zon
fameus te slapen
het is zo een dag
dat zelfs de dichter niet weet
wat hij er mee aan moet
citaten
de citaten van 27-2-2015:
Hamsteeg
'... nou,ik ga hem bellen hoor. Jaah, dan neemt ie toch niet op.'
Vinkenburgstraat
'.. en toen zij die, en toe zij die, en toen zij die'
Hamsteeg
'... nou,ik ga hem bellen hoor. Jaah, dan neemt ie toch niet op.'
Vinkenburgstraat
'.. en toen zij die, en toe zij die, en toen zij die'
vol is vol
de status trap
heeft inmiddels zo veel treden
dat er nauwelijks nog op te klimmen valt
maar alleen nog op
kan worden uitgegleden
heeft inmiddels zo veel treden
dat er nauwelijks nog op te klimmen valt
maar alleen nog op
kan worden uitgegleden
Godzijdank
na elk leven
of het nu goed is
of fout
wacht er een hemels paradijs
voor wie van uitslapen houdt
of het nu goed is
of fout
wacht er een hemels paradijs
voor wie van uitslapen houdt
Nachtschepen
wat zouden we gelachen hebben
om elkaar en naar elkaar
en om iedereen om ons heen
en wat zouden we even
gelukkig zijn geweest
met alleen elkaar
en het gevoel
dat het goed zou komen
die avond
om elkaar en naar elkaar
en om iedereen om ons heen
en wat zouden we even
gelukkig zijn geweest
met alleen elkaar
en het gevoel
dat het goed zou komen
die avond
Nostalgia
alleen als ik terugga
naar het verleden
vind ik rust
en dat komt
omdat ik denk
naar het verleden
vind ik rust
en dat komt
omdat ik denk
dat slechts daar
de strijd tegen
het onrustig makend ongewis
in het heden
voorgoed gestreden is
de strijd tegen
het onrustig makend ongewis
in het heden
voorgoed gestreden is
Aktie
als ik niet zo moe was
sprong ik nu op de barricade
en scandeerde daar dan
de volgende leuze:
passiviteit is geen toestand
maar een uitgestelde keuze!
maar ja
sprong ik nu op de barricade
en scandeerde daar dan
de volgende leuze:
passiviteit is geen toestand
maar een uitgestelde keuze!
maar ja
sans rancune
hij had geen vrienden
maar dat vond hij niet erg
want de vrienden die hij niet had
vonden het helemaal niet erg
dat hij geen vrienden had
maar dat vond hij niet erg
want de vrienden die hij niet had
vonden het helemaal niet erg
dat hij geen vrienden had
Bijna Kets
En weer waren de overdreven donkere dagen vlak voor Kerst aangebroken.
De dagen waarop de meeste mensen niet veel meer uit brengen dan 'hee, doe eens een lampje aan' en dan weer verder gaan met zwijgen.
Die dagen dus.
De dagen waarop de Dood een bordje op zijn deur hangt met:
Want hij hield dan wel veel van muziek, hij hield ook enorm veel van 'easy come easy go'.
De dagen waarop de meeste mensen niet veel meer uit brengen dan 'hee, doe eens een lampje aan' en dan weer verder gaan met zwijgen.
Die dagen dus.
De dagen waarop de Dood een bordje op zijn deur hangt met:
WEGENS VAKANTIE GESLOTEN, IN NOODGEVALLEN BELT U MET ZELFDODING.
Het was op een van die dagen dat ons jarige Franske dacht, 'Godverdomme wat houd ik toch veel van muziek!' en daarop besloot net zo lang bij de brievenbus te gaan zitten wachten totdat er wat muziek bezorgd zou worden.Want hij hield dan wel veel van muziek, hij hield ook enorm veel van 'easy come easy go'.
Ameland
kennen jullie Joosie
al jong een slimme vent
wat heet
volgens meester Piet
was ie
een echt bolleboosie
want was hij het niet
die bij zijn allereerste storm
alras het hoogste duin beklom
en aldaar
de bulderende wind toeriep
HEE JIJ DAAR
DENK ERAAN
DUINEN ZIJN NIET ALLEEN
HELMGRAS MET WAT ZAND
MAAR OOK EEN STUK EMOTIE
al jong een slimme vent
wat heet
volgens meester Piet
was ie
een echt bolleboosie
want was hij het niet
die bij zijn allereerste storm
alras het hoogste duin beklom
en aldaar
de bulderende wind toeriep
HEE JIJ DAAR
DENK ERAAN
DUINEN ZIJN NIET ALLEEN
HELMGRAS MET WAT ZAND
MAAR OOK EEN STUK EMOTIE
Klozak
ik droomde dat ik illusionist was met maar een truc
nou weet ik ook wel dat je nooit je dromen moet vertellen
maar deze droom heb ik verzonnen en dan mag het weer wel
ik droomde dus
;-)
dat ik illusionist was met maar een truc
ik kon de achternaam van Hans Kazan laten verdwijnen
en daarna, als iedereen van de verbazing was bekomen,
weer terug laten komen als de achternaam van Hans Klok
dat deed ik aldus,
in de spotlight staande riep ik:
"Hokus pokus pilatus pas,
ik wou dat de achternaam van Hans Kazan weg was, ...
H A N S !"
en nadat de hoorbare verbazing vanuit de zaal was weggetrokken:
"Hokus pokus pilatus pas,
ik wou dat de achternaam van Hans Kazan weer terug
als de achternaam van Hans Klok was, ...
H A N S K L O K !"
heel vreemd want ik heb verder niks met die twee
nou weet ik ook wel dat je nooit je dromen moet vertellen
maar deze droom heb ik verzonnen en dan mag het weer wel
ik droomde dus
;-)
dat ik illusionist was met maar een truc
ik kon de achternaam van Hans Kazan laten verdwijnen
en daarna, als iedereen van de verbazing was bekomen,
weer terug laten komen als de achternaam van Hans Klok
dat deed ik aldus,
in de spotlight staande riep ik:
"Hokus pokus pilatus pas,
ik wou dat de achternaam van Hans Kazan weg was, ...
H A N S !"
en nadat de hoorbare verbazing vanuit de zaal was weggetrokken:
"Hokus pokus pilatus pas,
ik wou dat de achternaam van Hans Kazan weer terug
als de achternaam van Hans Klok was, ...
H A N S K L O K !"
heel vreemd want ik heb verder niks met die twee
Persoonlijk Ontwikkelings Plan
ondanks het feit
dat zij voortdurend verkeert
in het gezelschap van haar eenzaamheid
voelt zij zich toch
heel alleen
de laatste tijd
dat zij voortdurend verkeert
in het gezelschap van haar eenzaamheid
voelt zij zich toch
heel alleen
de laatste tijd
personeelszaken
zo juist kwam ik een collega tegen
gekwetst en gebutst lag zij
in een hoekje van een gang
ik heb haar voorzichtig opgeraapt
en haar
in een stille kamer
in een doos gezet
daarna ben ik melk gaan halen
en een brood
en dat brood ben ik vervolgens
gedrenkt in de melk
achter in haar keel gaan proppen
en nu is ze weer
als de dood
HENDRIK VALK, Zonder Titel
Rijmelaarjij
als je wilt dat ik verander
sla dan je armen om me heen
een arm voor jou alleen
en een alleen
voor de ander
sla dan je armen om me heen
een arm voor jou alleen
en een alleen
voor de ander
Kris
eindelijk stop ik een keer
om je resten te bezoeken
ik had wel eerder willen komen
of dat wat had uitgemaakt
maar er waren wat strubbelingen
en zo kwam het
dat ik nu pas ben gekomen
maar je graf blijkt al weer geruimd
opgeruimd staat netjes
en het zal zo ook wel goedkoper zijn
om je resten te bezoeken
ik had wel eerder willen komen
of dat wat had uitgemaakt
maar er waren wat strubbelingen
en zo kwam het
dat ik nu pas ben gekomen
maar je graf blijkt al weer geruimd
opgeruimd staat netjes
en het zal zo ook wel goedkoper zijn
hallo
ok,
ik tel tot drie en dan zeggen we allebei tegelijk hallo
123
Hallo!
Hallo?
ok,
waar heb jij dan zin in ?
ik tel tot drie en dan zeggen we allebei tegelijk hallo
123
Hallo!
Hallo?
ok,
waar heb jij dan zin in ?
spijtrit
maar raakt me niet
niets raakt me als ik fiets
een dikreet
me vochtige kuiten
wijkt van haar lijn
maar raakt me niet
niets raakt me
als ik fiets
een tweetal slaapwandelt
vanaf een terras
op mijn weg
maar raakt me niet
niets raakt me
als ik fiets
als ik fiets
een tweetal slaapwandelt
vanaf een terras
op mijn weg
maar raakt me niet
niets raakt me
als ik fiets
en last but not least
dat bruinhoofd
in zijn cabrio met zwarte velgen die me snijdt
in zijn cabrio met zwarte velgen die me snijdt
zelfs die raakt me niet
want zoals ik eerder zeid
niets raakt me
als ik op mijn fietsje rijd
als ik op mijn fietsje rijd
Mijn 1e LEUK
ik ben zo jarig
als het wijnrode-ribfluwelen-broekpak
waarmee ik ooit vanwege de hulpeloosheid
van een jarige verliefdheid
door mijn moeder werd verblijd
dapper vanwege mijn jarigheid
en bijpassende feestelijke kledij
frommelde ik een briefje
in de jas
op de kapstok
van het meisje
waarop ik was
en waarop te lezen stond:
en waarop te lezen stond:
IK WIL MET JOU
JIJ OOK MET MIJ
door haar antwoord
wat ik dezelfde dag nog
op het briefje
op het briefje
in de rechterzak
van het jasje
op de kapstok
van mijn wijnrode-ribfluwelen-broekpak vond:
NEEN
geen sprake van
geen sprake van
maar ik vind je wel
LEUK
LEUK
leerde ik gewis
dat niet alles
wat leuk gevonden wordt
daar ook blij mee is
Liefdestinkt
met onzichtbare inkt
schrijf je me dag na dag
waarover ik moet verhalen
waar ik doorheen moet
schrijf je me dag na dag
waarover ik moet verhalen
waar ik doorheen moet
en waardoor ik zal verdwalen
vooruit dan maar
laat ik
voor een keer
niet met ik beginnen
maar met jij
dit gedicht moet beginnen met jij
en daar laat ik het bij
voor een keer
niet met ik beginnen
maar met jij
dit gedicht moet beginnen met jij
en daar laat ik het bij
het verlangen naar heelheid
Jonge dat was me het weekje wel. Maandagochtend toen de wekker ging bemerkte ik direct na het wakker worden dat er iets niet klopte. En hiermee bedoel ik dus niet 'een vaag gevoel van onrust', maar om precies te zijn: mijn hart, het was mijn hart dat niet klopte. Of liever gezegd, misschien klopte het wel maar het was nergens te bekennen.
En daar bleef het niet bij. Toen ik daarna mijn hand wilde bewegen naar de plek waar mijn hart niet was, bleek dat ook deze hand, inclusief de arm waarmee ik die normaliter beweeg, weg te zijn. En ja hoor, erger nog, ook de andere arm, de romp en de benen lagen niet meer in mijn bed. Alleen het hoofd lag er, de rest was verdwenen.
En nu komt er geen verhaal over hoe het verder ging met 'de man die zijn lichaam kwijt was' want ten eerste is zoiets al onbeschrijflijk mooi gedaan door Franz Kafka in Die Verwandlung , dus lees dat, maar ook heb ik nogal wat tijd verloren door door dit gedoe dus hou ik het verder kort.
Door een combi van telepathie,wilskracht en goed zoeken wist ik alles weer op zijn plek te krijgen en was ik zelfs nog voor de lunch op mijn werk. Maar aldaar merkte ik wel dat ik nog niet helemaal de oude was.
Misschien had ik toch nog niet alles op de juiste plek terug gezet?
Daarom was ik gisteren even bij dokter van Bommel om me te laten controleren.
'Nou', zei mijn dokter nadat ze me had onderzocht, 'dit is toevallig, je bent al de derde vandaag die met deze klacht bij me komt' daarna noteerde ze iets en mocht ik gaan. Ik bleek alles redelijk goed op zijn plaats te hebben teruggezet en volgens haar was het niet nodig om me zorgen te maken want het heerste.
Dus doe ik dat niet want ik heb een hele leuke lieve dokter.
Dat zit wel goed.
Maar wat een rare virusjes waren er soms rond hè dokter.
http://nl.wikipedia.org/wiki/De_Gedaanteverwisseling
En daar bleef het niet bij. Toen ik daarna mijn hand wilde bewegen naar de plek waar mijn hart niet was, bleek dat ook deze hand, inclusief de arm waarmee ik die normaliter beweeg, weg te zijn. En ja hoor, erger nog, ook de andere arm, de romp en de benen lagen niet meer in mijn bed. Alleen het hoofd lag er, de rest was verdwenen.
En nu komt er geen verhaal over hoe het verder ging met 'de man die zijn lichaam kwijt was' want ten eerste is zoiets al onbeschrijflijk mooi gedaan door Franz Kafka in Die Verwandlung , dus lees dat, maar ook heb ik nogal wat tijd verloren door door dit gedoe dus hou ik het verder kort.
Door een combi van telepathie,wilskracht en goed zoeken wist ik alles weer op zijn plek te krijgen en was ik zelfs nog voor de lunch op mijn werk. Maar aldaar merkte ik wel dat ik nog niet helemaal de oude was.
Misschien had ik toch nog niet alles op de juiste plek terug gezet?
Daarom was ik gisteren even bij dokter van Bommel om me te laten controleren.
'Nou', zei mijn dokter nadat ze me had onderzocht, 'dit is toevallig, je bent al de derde vandaag die met deze klacht bij me komt' daarna noteerde ze iets en mocht ik gaan. Ik bleek alles redelijk goed op zijn plaats te hebben teruggezet en volgens haar was het niet nodig om me zorgen te maken want het heerste.
Dus doe ik dat niet want ik heb een hele leuke lieve dokter.
Dat zit wel goed.
Maar wat een rare virusjes waren er soms rond hè dokter.
recycling (Just Breathe)
langs de randen
van iedere zucht
vormen zich letters
en die letters
maken woorden
en die woorden
maken zinnen
en die zinnen
maken de lucht
characters arise
along the edges
from every sigh
and those characters
form words
and those words
form sentences
and those sentences
form the sky
along the edges
from every sigh
and those characters
form words
and those words
form sentences
and those sentences
form the sky
fantast
ik ben de roze wolk
die jou omringen wil
met alle liefde in de wereld
dus als jij nu belooft
dat je voor altijd
van mij zult blijven
dan beloof ik
dat ik
nooit meer zal
overdrijven
Abonneren op:
Posts (Atom)