Esta Loca

Dit wordt een sterk verhaal. Maar waar gebeurd, natuurlijk, anders was het geen sterk verhaal maar een leugen.

Het was in Georgetown British Guiana. Met een aantal varensgezellen van de ms Breda waren we na een bezoek aan de enige discotheek van de stad, 'le Belvedere' met wat opgepikte meisjes  in een soort van bordeel beland.

Natuurlijk had ik van alle beschikbare kandidaten zonder aarzelen de moeilijkste er uit gepikt.

'Esta loca' siste sommigen van de anderen naar mij in het voorbijgaan. Maar dat had ik al lang aangevoeld. Onweerstaanbaar.

Soms als het meisje van mijn keuze doorhad dat er iets over haar werd gefluisterd vlogen de 'puta zus en de puta zo' in het rond. Daarna staarde ze weer naar een plek op de grond zo een vier meter voor haar.

Nadat ik de door mij voor een nacht gehuurde kamer met haar had opgezocht gingen we op het bed liggen. Ik draaide me naar haar toe en wilde haar gaan kussen en uitkleden. Direct echter weerde ze me fel en beslist af. Ik mocht haar niet aan raken.

Na een paar minuten op haar rug naar de boven haar rondzwierende ventilator te hebben liggen staren stond ze plotseling op en deed alle lichten uit. Vervolgens kwam ze voorzichtig weer naast me liggen.

Ik was inmiddels al wel, op mijn onderbroek na, uitgekleed. Het was nog steeds erg warm en zwoel dus dat kon geen kwaad had ik bedacht.

Weer wilde ik haar voorzichtig gaan aanraken maar weer werd dit geweigerd.

Ze siste iets en begon even daarna haar jeans los te maken en deed deze, tegelijk met haar slipje uit. Daarna ontkleedde ze ook haar bovenlichaam. Daarna ging ze weer op haar rug liggen.

Ik durfde haar niet meer aan te raken en ging maar naar haar liggen kijken. In het licht van een enkele straatlantaarn wat tot in onze kamer doordrong ontwaarde ik een silhouet van een naakte jonge vrouw die op haar rug lag en niet aangeraakt wilde worden.

Heel voorzichtig stak ik mijn arm met gestrekte wijsvinger naar haar bovenarm uit. Ik wilde hier een klein streepje trekken. Misschien later wat verder gaan dan dit streepje.

Op het moment echter dat mijn wijsvinger haar lichaam raakte vloog ze heftig overeind, gilde even en veegde tegelijkertijd met haar arm iets onder haar billen weg.

In het schaarse licht zag ik de flits van een wegschietende kakkerlak zo groot als een meisjeshand naar het voeteneinde van het bed vliegen en verdwijnen.

Van schrik sprong ik uit het bed en ging op zoek naar de lichtschakelaar. Ik deed het licht aan en keek naar het meisje wat niet aangeraakt wilde worden.

Ze zat rechtop op het bed met de armen rond haar opgetrokken knieën naar een punt op de vloer zo een vier meter voor haar te staren.

Ze had littekens van derdegraads brandwonden vanaf haar bovenbenen tot net onder haar hals.

Ik heb het licht weer uit gedaan en heb daarna even met haar proberen te slapen. Nu mocht ik wel, heel voorzichtig, een arm om haar, met een laken bedekte schouder leggen.

Niet lang daarna kwam matroos en vriend Jan Bol me porren en stond ik de hele dag verder met een kater aan dek.

Georgetown 1979, Utrecht Juli 2015