The Origin Of Sports

Het was ergens eind mei in het jaar 2007. Ik was in het stads-park in onze buurt bezig met het uitproberen van een nieuwe golfclub. Een voorjaarszon weerkaatste op de golfballen en er was weinig wind. Er was een trimster die vlijtig haar rondjes draaide, een man die wat heen en weer drentelde voor een rijtje woningen aan de parkzoom en ik dus, met mijn ballen en mijn nieuwe golfclub. De club en ik deden het overigens prima: bal na bal vloog na impact door de lucht om daarna een eind verder met een plof weer terug op het gras te vallen.
Na enige tijd kwamen er een jongen, een meisje en hun hond het park in. Het meisje was niet al te groot en zag er wat armoedig uit, de jongen was fors en kaalgeschoren, de hond een Pitbull en niet aangelijnd. Ze kwamen vrij dicht langs gelopen, de hond keek sullig en onverschillig voor zich uit, toch merkte ik dat ik de golfclub iets steviger had vastgepakt terwijl hij passeerde. De jongen fluisterde wat tegen het meisje waarop ze begon te giechelen. En weer omknelde ik de golfclub onwillekeurig wat steviger. Nadat ze een kleine twintig meter waren voorbijgegaan gaf de jongen een korte instructie aan de hond waarop deze een fractie van een seconde verstarde om zich vervolgens snel in mijn richting te draaien. Met zijn korte gedrongen gestalte kwam hij daarna mijn kant op gespurt, de kop laag bij de grond en met de blik strak op mij gericht.
De blik in zijn ogen zal ik nooit meer vergeten.
Toen de hond nog zo een 10 meter van mij was verwijderd fixeerde ik mijn blik op de bolvormige spiermassa van zijn linkerkaak. Ik haalde diep adem door mijn neus en blies deze weer uit door de mond. Een weldadig ontspannen gevoel daalde vanaf mijn schouders tot in mijn benen. Nog slechts een clublengte had de hond te gaan toen hij, door mijn met grote snelheid rondvliegend clubhoofd, vol op zijn kaak getroffen werd. Er klonk een klap, de hond vloog om zijn eigen as wentelend door de lucht en kwam vlak voor de voeten van de jongen en het meisje,in het gras terecht. Met iets meer topspin was hij waarschijnlijk precies tussen de jongen en het meisje gekomen maar voor iemand als ik, met net twee dagen zijn golfvaardigheidsbewijs, was het een heel goede slag.
De hond bleef roerloos liggen. De jongen pakte de hondenriem, lijnde de hond aan en samen met het meisje vluchtte hij, de hond achter zich aanslepend, het park uit. Ze hadden zo een haast dat ze niet in de gaten hadden dat de hond, blijkbaar alweer bij zijn positieven inmiddels, pogingen deed om weer op zijn poten terecht te komen, wat hem door de hoge snelheid waarmee hij werd voortgetrokken overigens niet lukte. En zo verdwenen de jongen en het meisje met hun in de luchttrappelende hond uit mijn zicht en uit mijn leven.