Mag ik even de aandacht
Voor het nu
En het alles
Dat zo onherroepelijk voorbij gaat
Wat me zogezegd momenteel
Een beetje
Tegen
Staat ...
Dank u
Wakkerradio
De ochtend is begonnen en koud
Koud begonnen
En de kat miauwt
En knabbelt
Aan mijn voet
Zo laat hij weten
Dat hij wil eten
En ik mijn bed uit moet
Maar de wereld
Klinkt verkeerd
En iedereen is er kwaad
En iedereen staat er stil
En iedereen
Voelt er zich gepasseerd
De ochtend rouwt
Omdat deze dag
Die
Voordat hij goed en wel begonnen is
Als verloren moet worden beschouwd
Mary
Kijk om je heen
Dan zie je haar
Kijk naar binnen
Daar zit ze
Kijk naar buiten
Daar gaat ze
Maar wij
Wij zullen haar moeten missen
Ans afscheid
En ineens zie ik dan
Mijn moeder
Met prachtig haar
En zeeën van Tijd
Jij hebt toch nog die vriend
In Engeland ?
Vraagt ze aan mij
Op haar sterfbed
Niet bang is ze om dood te gaan
Wel bang voor mijn eenzaamheid
huilen zonder ruilen
u bent
niet tevreden met uw leven
en wilt het ruilen
voor uw verdriet
maar
sorry
het leven is alleen te leven
zonder ruilen
zo gaat het hier
en anders
gaat het niet
Verwegkenner
Ik zie de foto van de marsverkenner
Perseverance
En plotseling voel ik de oerdrang
Klaarblijkelijk
Om daar te willen zijn
HEL
Gisteren zag ik een verdwaalde mier
In mijn gang
Hij liep aan een stukje koek te trekken
Wel vijftig keer zo groot als hijzelf
Hij was er duidelijk alleen op uit getrokken
Is er verband tussen deze zaken
Ik weet het niet
En de mier weet het ook niet
Het stukje koek lag er vanochtend nog.
geleden tijd
ons leven ontglipt ons
als troebel water
in een vergiet
berust in de rest
en droom verdriet
Piano
Dit is het verhaal van een jongeman
die op een dag ontdekt dat hij
een ontzagwekkende aanleg voor het pianospel heeft
oh neen toch niet
Verbinding
Individuele vrijheid bestaat alleen als het individu deel uitmaakt van een geheel.
De vrijheid van beweging binnen een collectief.
Zo heeft elk blad aan een boom zijn eigen positie
en daardoor zijn eigen unieke reactie op de zon de wind de bladeren er om heen.
Om de zoveel tijd verliezen de bomen hun bladeren.
Om de zoveel tijd verliezen de bladeren hun individualiteit.
Van Horen
In de Horden in Utrecht is het enige tijd onrustig geweest. Nadat bewoners een groep jongeren betrapten op een poging een garage op te ruimen en deels opnieuw in te richten sloegen deze onverlaten op de vlucht. Wel zag er een nog kans enkele kannen en kruiken af te stoffen en gerangschikt op grootte en kleur, terug te plaatsen. Vervolgens ontstond er een wilde achtervolging door de op het rumoer afgekomen buurtbewoners. De inmiddels hoog opgelaaide schoonmaakwoede trok een spoor van schoon gemaakte abri's verzorgde voortuinen en keurig opgeruimde straten door de wijk.
Van het krepuul is echter geen spoor meer terug gevonden.
Portie Polat
Het levenslicht is niet vinden
Door verblinding
Richt je tot het leven
Met het licht in de rug
Door verbinding
Smacht
zou het kunnen
dat dit virus de mensen
zo verbonden doet voelen
dat het daardoor is
dat hogere machten
niet meer gezien worden
als voorzien
van goddelijke kracht
maar slechts verantwoordelijk
voor het vergeven
van de
van allen door allen
verkregen macht
dat dit virus de mensen
zo verbonden doet voelen
dat het daardoor is
dat hogere machten
niet meer gezien worden
als voorzien
van goddelijke kracht
maar slechts verantwoordelijk
voor het vergeven
van de
van allen door allen
verkregen macht
Tweezaamheid
als ik moe ben
heb ik nergens
meer zin in
dan mijn bed
alleen
met jou daarin
komt er nog een zin bij
en die zin
ben jij
van de kook
vanochtend zei mijn vriendin
oh ik hou zoveel van jou
en het gekke was
ik geloofde haar nog ook
oh ik hou zoveel van jou
en het gekke was
ik geloofde haar nog ook
Vrolijk liedje
nog maar net uit moederschoot
hieper de piep hoera en
hartstikke bloot
dacht ik al direct
het moet maar even zo
maar als ik later groot ben
dan wil ik wel weer dood
hardoud
des te meer
zij
tot mij doordringt
zoveel te meer
zij
in mij verglijdt
wat rest is
haar
betreurde verschoning
door
het wassen van de tijd
Rinske toe
Ik hou van alle vrouwen
Hun lach
Wie het hardst lacht
Mag me houwen
Maar wie het laatst lacht
Heb ik het liefst
Hun lach
Wie het hardst lacht
Mag me houwen
Maar wie het laatst lacht
Heb ik het liefst
doe eens normaal joh
de waarheid
zit in het verband
tussen de dingen
onzichtbaar valt zij
op het oog
slechts in devote
verwondering
te bezingen
zit in het verband
tussen de dingen
onzichtbaar valt zij
op het oog
slechts in devote
verwondering
te bezingen
SIL
het spijt me
dat ik geen afscheid
heb genomen
dat wilde ik wel
maar je was al weg
het spijt me
dat jouw vlucht mij
niet lijkt te raken
en dat ik
geen acceptabele zucht nog
wist te slaken
noch
een redelijke kreet aan mij ontsproot
alle wegen naar verwerking van zelfmoord
lopen dood
dat ik geen afscheid
heb genomen
dat wilde ik wel
maar je was al weg
het spijt me
dat jouw vlucht mij
niet lijkt te raken
en dat ik
geen acceptabele zucht nog
wist te slaken
noch
een redelijke kreet aan mij ontsproot
alle wegen naar verwerking van zelfmoord
lopen dood
Mag het ietsje minder zijn ?
wat als
we alles
wat we van
de ander vinden
zouden wegen
op de schaal
van ons mededogen
wie zouden we
dan nog
in onze ogen
wegen mogen
wat we van
de ander vinden
zouden wegen
op de schaal
van ons mededogen
wie zouden we
dan nog
in onze ogen
wegen mogen
ziezozitdat
de tuin
schijnt me warm toe
vanuit de kamer erachter
waar een veilig verleden
weer ongehinderd
de breinbreuk overbrugd
door een liefdevol heden
zindert
Tot dan
totdat we zijn geheeld
vormt
de ontkenning
van de dood
de ontkenning
van de dood
de sokkel van ons zelfbeeld
Until we're cured
Will the denial of death be
The way our selfesteem
Is assured
in Dreams (M)
ik droomde vannacht van je
we waren bijna
liefdevol intiem
tot mijn verassing
maar er dreef iets af
er ging iets mis
en het begon te regenen
waardoor het
tot een einde
niet kon komen
en zo lijkt het
zal het altijd zijn met de liefde
waarvan we dromen
I dreamed of you last night
we were almost there
lovingly intimate
to my surprise
but something drifted away
something went wrong
and it started to rain
because of which it
could not come to an end
and so it seems
it will always be with
the love of our dreams
we waren bijna
liefdevol intiem
tot mijn verassing
maar er dreef iets af
er ging iets mis
en het begon te regenen
waardoor het
tot een einde
niet kon komen
en zo lijkt het
zal het altijd zijn met de liefde
waarvan we dromen
I dreamed of you last night
we were almost there
lovingly intimate
to my surprise
but something drifted away
something went wrong
and it started to rain
because of which it
could not come to an end
and so it seems
it will always be with
the love of our dreams
wat ik me nu al een tijdje afvraag
wat als jij
wat als ik
wat als wij
wat als jij en ik
wordt vervolgd
wat als ik
wat als wij
wat als jij en ik
wordt vervolgd
robotica
ik stofzuig de keuken
terwijl ik denk
hoe laat zou het zijn
en kijk omhoog naar de klok
die staat stil zie ik
maar
minimaal een seconde
minus
de tijdsduur van mijn gedachte
later
tikt hij verder
en dan realiseer ik me pas
dat er in de tijd
tussen mijn gedachte
over het stilstaan
en het verdergaan van die klok
minimaal een seconde
minus
de tijdsduur van mijn gedachte
absoluut
niets
was
toe
laat me toe
je hoeft me niet
geweldig te vinden
mooi jong of knap
want hoe je ook zoekt
in mij is dat niet te vinden
en van binnen verblind het maar
kom maak je vrij
laat me toe
naar waar de liefde smaakt
kan wat mij betreft
ook via dat
gladde weefsel
geen probleem
je hoeft me niet
geweldig te vinden
mooi jong of knap
want hoe je ook zoekt
in mij is dat niet te vinden
en van binnen verblind het maar
kom maak je vrij
laat me toe
naar waar de liefde smaakt
kan wat mij betreft
ook via dat
gladde weefsel
geen probleem
doorleven
het venijn
zit in de staart
daardoor onstaat
aan het einde
aldus verzwaard
de dip
die
door het leven
zal worden opgeheven
(want zo werkt dat)
met een wip
met een wip
hee
ik geloof nog steeds
dat er een wereld is
niet van jou
en niet van mij
en toch van iemand
is
wat ze zei
en toen zei ik
dat ik geloof
dat er helemaal
geen wereld is
niet voor haar
en niet voor mij
maar toen was het al voorbij
samen/together
de beste manier
om te gaan
is
is
tevreden zijn
over
wat je hebt gedaan
om
het tegen te gaan
Mark Hollis ( 1955-2019 )
the best way
to go
is to see
what you have done
what you have done
to resist this
terug naar af
sommigen ontvangen hun energie
direct van de zon
dat vindt de zon geen probleem
die heeft er nooit genoeg van
maar je moet er wel op tijd bij zijn
anderen
niet op de goede tijd
niet op de goede tijd
op het goede moment ter plekke
moeten teren op Goden in hen
die niet tot leven willen komen
mogelijk daarom zong ze
om ze wakker te schudden
om ze wakker te schudden
some receive their energy
directly from the sun
that's no problem
she never has enough of it
but you have to be there on time
others
not at the right time on the spot
have to rely on the Gods in them
who do not want to come to life
possibly that is why she sang
to wake them up
directly from the sun
that's no problem
she never has enough of it
but you have to be there on time
others
not at the right time on the spot
have to rely on the Gods in them
who do not want to come to life
possibly that is why she sang
to wake them up
exploseef
daar zit ik dan
mijn leven zo een beetje
te verteren
sommigen dichters beweren
zo las ik net
dat ze aan een gedicht
wel een dag
soms wel een week
of langer
werken
wat een onzin
zo lang duurt het leven niet eens
mijn leven zo een beetje
te verteren
sommigen dichters beweren
zo las ik net
dat ze aan een gedicht
wel een dag
soms wel een week
of langer
werken
wat een onzin
zo lang duurt het leven niet eens
Een klotebaan
zoals de aantrekkingskracht
tussen de aarde en maan
verre blijft van de waan
dat de een in de ander
kan opgaan
zo leeft ware liefde
zijn leven
in zijn eigen tijd
in zijn eigen baan
afterdans
kom laten we gaan
dansen hop komop
kijk daar gaat al een been
en verdomd
nog een
pas op
daar beweegt een arm
en ja hoor
daar wringt een elleboog
kijk dan vader oh lieve vader
en moeder
ik dans
dansen hop komop
kijk daar gaat al een been
en verdomd
nog een
pas op
daar beweegt een arm
en ja hoor
daar wringt een elleboog
kijk dan vader oh lieve vader
en moeder
ik dans
Hallo hier Hilversum
twee zachte eieren uit Leiden
waren zich onwetens aan het voorbereiden
op de teleurstelling en de strop
die volgt op het garen in eigen sop
en zo werd hun gezamenlijk ontbijt
op den duur ingehaald door vadertje tijd
een hard gelag voor beiden
weisheit gesgifd
woorden worden achterhaald
met de snelheid van het licht
dat valt op
de met stomheid
geslagen werkelijkheid van het gedicht
liefde voor later
ooit zat ik in een bootje
een rubberbootje
papa Boeddha tegenover mij
de zon brandde het water
stroomde ruisend voorbij
ach mijn pappa
wat lette je lief op
ik hield toen al veel van je
al realiseerde ik me dat pas
na
heel
heel
heel
veel
water
halfrond
jij bent op een
kwade dag
opgestaan
daarop
met het verkeerde been
naar een wereld
met andere
sterren
en de maan
in een andere
baan
vertrokken
alles achter je
met de nek bekijkend
kwade dag
opgestaan
daarop
met het verkeerde been
naar een wereld
met andere
sterren
en de maan
in een andere
baan
vertrokken
alles achter je
met de nek bekijkend
living on the edge
de weg van
de minste weerstand
heeft geen doel
geen richting
kiest gedwongen
de zachtste kant
daarom kiezen we liever zonder omweg
van wieg tot graf
één levenspad, één weg, één kanaal
want denken we allemaal
des te gemakkelijker komen we er dan vanaf
maar zodoende leven we kort
en met de meeste weerstand
is dat niet straf ?
de minste weerstand
heeft geen doel
geen richting
kiest gedwongen
de zachtste kant
daarom kiezen we liever zonder omweg
van wieg tot graf
één levenspad, één weg, één kanaal
want denken we allemaal
des te gemakkelijker komen we er dan vanaf
maar zodoende leven we kort
en met de meeste weerstand
is dat niet straf ?
effe
of je nu een Farao bent geweest
Koning met een grote kop
een warrige scheidsrechter
met een vroege slok op
de woede van de verliezers
over zich afroepend
van alle elf
je moet weten
dat niets iets uitmaakt
want alles wordt
uiteindelijk vergeten
en de eerste die je vergeet
ben je zelf
Koning met een grote kop
een warrige scheidsrechter
met een vroege slok op
de woede van de verliezers
over zich afroepend
van alle elf
je moet weten
dat niets iets uitmaakt
want alles wordt
uiteindelijk vergeten
en de eerste die je vergeet
ben je zelf
Teentje Hermans
als eentje
nou geen ennetje had
rijmde het op plaidje
waar ik zo graag
met jou
onder zat
maar eentje
heeft wel
een ennetje
en daarom is
eentje
onder een plaidje
ongerijmd alleen
wist je dat
kheus
wie direct
voor zichzelf kiest
kiest voor even
wie indirect
voor zichzelf kiest
kiest voor het leven
voor zichzelf kiest
kiest voor even
wie indirect
voor zichzelf kiest
kiest voor het leven
Lijk Me please
sommige vrienden zeggen
dat je afstand nemen moet
anderen dat je niet te lichtvaardig over
abortus mag denken
laat staan doen
nu, dat laatste ben ik niet van plan
op mijn leeftijd notabene
van mijn vrienden moet ik
het ook al niet hebben
dat je afstand nemen moet
anderen dat je niet te lichtvaardig over
abortus mag denken
laat staan doen
nu, dat laatste ben ik niet van plan
op mijn leeftijd notabene
van mijn vrienden moet ik
het ook al niet hebben
maf
misschien een beetje straf
maar stel nou
dat ons onbewuste
zelf ook weer
een onbewuste heeft
als ware het
een oneindig lange trein
van droste-cacao-bus-effecten
op weg naar het eindstation
van ons zijn
en dat we de verzameling
van die oneindige hoeveelheid
onbewustheid
God noemen
onbewustheid
God noemen
dan zijn we van dat gezeik
ook weer af
strop voor strop
als je keel dicht zit
en alles voelt
van top tot teen
gedreven in het nauw
en je loert al om je heen
naar een geschikt stukje touw
stop dan even
en luister naar dit lied
want als je dat doet
OK <<< link
dan doe je het niet
en alles voelt
van top tot teen
gedreven in het nauw
en je loert al om je heen
naar een geschikt stukje touw
stop dan even
en luister naar dit lied
want als je dat doet
OK <<< link
dan doe je het niet
troost
je haar
raar achterover
onzeker
vallend
je nek je oorlel
alles biedt soelaas
zolang het maar
aangeraakt kan worden
raar achterover
onzeker
vallend
je nek je oorlel
alles biedt soelaas
zolang het maar
aangeraakt kan worden
zwaartemacht
we bekijken ons zelf
als de rivier
die aan ons voorbij stroomt
door de zwaartekracht
daar begint het
denken we
en dat we dan iets weten
van die rivier
en dus van ons zelf
maar die bestaat alleen
door ons vergeten
als de rivier
die aan ons voorbij stroomt
door de zwaartekracht
daar begint het
denken we
en dat we dan iets weten
van die rivier
en dus van ons zelf
maar die bestaat alleen
door ons vergeten
hoe gaat het, maak je nog wel eens een flauwe woordspeling?
het gaat goed met Nederland
want
door de vergrijzing
dus
loopt alles
op rollatortjes
want
door de vergrijzing
dus
loopt alles
op rollatortjes
Eigenliefde Eerst
eigenliefde
op de eerste plaats
naastenliefde
op de tweede
dat is gevoel met rede
daardoor is ware liefde
ten eerste weggelegd
voor mijn liefste
eeuwige tweede
op de eerste plaats
naastenliefde
op de tweede
dat is gevoel met rede
daardoor is ware liefde
ten eerste weggelegd
voor mijn liefste
eeuwige tweede
heminisme
ik wou
dat ik mijzelf
had kunnen krijgen
uitgelaten
van mij zelf verlost
mijzelf
weer inlijven
dat ik mijzelf
had kunnen krijgen
uitgelaten
van mij zelf verlost
mijzelf
weer inlijven
Bonoboos
zoiets als opnieuw beginnen
kan alleen in een wereld
waar het binnenste buiten is
en het buitenste binnen
die omgekeerd is
als ware het de ware
die je ooit vergeten bent
waarlijk te beminnen
kan alleen in een wereld
waar het binnenste buiten is
en het buitenste binnen
die omgekeerd is
als ware het de ware
die je ooit vergeten bent
waarlijk te beminnen
Het loopt gesmeerd
Op weg naar Groningen, met Rob, Rob, ik en mijn obsessief liefdesverdriet.
Lust For Life genoeg, al hadden we geen idee wat we er mee moesten.
Misschien konden ze er in Appingedam wat mee.
Maar neen, waren ze daar een jaar eerder nog leuk, stil zwijgzaam, stoer afstandelijk, onafhankelijk en de vriendin van de tweelingbroer van Rob, Peter, een heel mooie Groningse, nu werd de hele straat bewoond door heroïne-verslaafden.
Dat hadden ze snel gedaan.
Peter, en zeker zijn heel mooie Groningse, waren niet aan de crack overigens, maar het drukte toch enigszins de stemming.
We zagen het Nederlands elftal het WK verliezen van Argentinië.
Meer viel er niet te beleven.
De op visite zijnde vrienden van Peter konden we geen geld lenen want dat hadden we nodig voor de terugreis.
De door ons opgelapte Fiat gaf halverwege definitief de geest.
Maar gelukkig reden de treinen en bussen toen nog op de goeie ouwe tijd.
Lust For Life genoeg, al hadden we geen idee wat we er mee moesten.
Misschien konden ze er in Appingedam wat mee.
Maar neen, waren ze daar een jaar eerder nog leuk, stil zwijgzaam, stoer afstandelijk, onafhankelijk en de vriendin van de tweelingbroer van Rob, Peter, een heel mooie Groningse, nu werd de hele straat bewoond door heroïne-verslaafden.
Dat hadden ze snel gedaan.
Peter, en zeker zijn heel mooie Groningse, waren niet aan de crack overigens, maar het drukte toch enigszins de stemming.
We zagen het Nederlands elftal het WK verliezen van Argentinië.
Meer viel er niet te beleven.
De op visite zijnde vrienden van Peter konden we geen geld lenen want dat hadden we nodig voor de terugreis.
De door ons opgelapte Fiat gaf halverwege definitief de geest.
Maar gelukkig reden de treinen en bussen toen nog op de goeie ouwe tijd.
overdrijven
kan het zijn
dat de overgebleven stilte
uit jouw verdwenen leven
het mijne is binnen gedreven
dat deze nu aan mij is gelinkt
en zou het kunnen
dat het daardoor is
dat alles nu zo eenzaam klinkt
dat de overgebleven stilte
uit jouw verdwenen leven
het mijne is binnen gedreven
dat deze nu aan mij is gelinkt
en zou het kunnen
dat het daardoor is
dat alles nu zo eenzaam klinkt
hij kon het niet laten
iets neerleggen
en het loslaten
en je er dan bij neerleggen
en nooit meer opstaan
dat is
moeilijk gezegd
zoals het leven was
als het is gedaan
en het loslaten
en je er dan bij neerleggen
en nooit meer opstaan
dat is
moeilijk gezegd
zoals het leven was
als het is gedaan
Derfenis
op de laatste ademtocht
strijkt eenieder
met gekromde klauwen
neer op het vinkentouw
van het gemis
maar gelukkig is ie daar
de Notaris
die desondanks
zijn drankprobleem
brilletje en buik
brilletje en buik
toch precies weet
voor wie
wat is geweest
nu is
voor wie
wat is geweest
nu is
de zestiende
leg ik mijn moeder
op haar linkerzij
ze is rustig zo
even later overlijdt ze
ik zit achter mijn laptop
en klik mijn ogen uit
op haar linkerzij
ze is rustig zo
even later overlijdt ze
ik zit achter mijn laptop
en klik mijn ogen uit
vlijbaan
donder toch op met je gedichten
ik maak er zelf wel een
zoals
vanaf de heuvels
de rivieren lopen
als water naar de zee
zo gaat het met deze woorden
die naar ik slechts kan hopen
door mij verloren
in jou worden herboren
tot een gedicht voor twee
vergif mij
pas als het met vergiftiging
van het gekrenkte ik
van het gekrenkte ik
door alles overheersende verblinding
is gedaan
is gedaan
dan pas
kunnen we
elkaar
weer zien
elkaar
weer zien
en wie weet misschien
neen dat weet ik zeker
neen dat weet ik zeker
kan alleen zo
nu
en
dan
nu
en
dan
vergiffenis ontstaan
Onderwijs
alleen als ik terugga
naar het verleden
vind ik rust
en dat komt
denk ik
omdat slechts daar de strijd
tegen het onrustig makend ongewis
in het heden
voorgoed gestreden is
naar het verleden
vind ik rust
en dat komt
denk ik
omdat slechts daar de strijd
tegen het onrustig makend ongewis
in het heden
voorgoed gestreden is
Jarmusch
Louis Hartlooper, 11-2-2017 13:15 uur
Voor mij een oud hippie stel aan de kassa.
Zij:'Zal ik vast wat te drinken halen?'
Hij: 'Ja, een vieux.'
Zij: 'Nu al?'
Even later hoor ik haar aan de bar twee vieux bestellen.
De film is goed en ik kom naar buiten met dit gedichtje:
Met water is het begonnen
Door zonlicht ontwaakt
Is het gaan stromen
Tot aan de zee geraakt
Met water is het begonnen
Maar van sneeuw is het gemaakt
Ok, rijmelarij 1e klas,
maar van die vieux is mooi waar
Voor mij een oud hippie stel aan de kassa.
Zij:'Zal ik vast wat te drinken halen?'
Hij: 'Ja, een vieux.'
Zij: 'Nu al?'
Even later hoor ik haar aan de bar twee vieux bestellen.
De film is goed en ik kom naar buiten met dit gedichtje:
Met water is het begonnen
Door zonlicht ontwaakt
Is het gaan stromen
Tot aan de zee geraakt
Met water is het begonnen
Maar van sneeuw is het gemaakt
Ok, rijmelarij 1e klas,
maar van die vieux is mooi waar
wie
tel het aantal vaders
waarbij je gekoesterd
en geborgen
veilig
en zonder zorgen
op de knie of
op de schouder zat
deel dat
door het aantal moeders
waardoor je
onvoorwaardelijk
werd liefgehad
als dat een een is
heb je mazzel
want dan ben jij dat
waarbij je gekoesterd
en geborgen
veilig
en zonder zorgen
op de knie of
op de schouder zat
deel dat
door het aantal moeders
waardoor je
onvoorwaardelijk
werd liefgehad
als dat een een is
heb je mazzel
want dan ben jij dat
bangst
vanochtend toen ik wakker werd
was er niemand dood
dat viel mee en
er ging een rilling door me heen
van geluk
of toch
van angst
want de start
van de strijd
om het bestaan
start weliswaar
aan moedersschoot
maar wordt gewonnen
door de dood
eerlijk duurt het langst
was er niemand dood
dat viel mee en
er ging een rilling door me heen
van geluk
of toch
van angst
want de start
van de strijd
om het bestaan
start weliswaar
aan moedersschoot
maar wordt gewonnen
door de dood
eerlijk duurt het langst
Troemp
Gisteren liep ik wat verdwaasd door de Zeeman.
Daar liep een zekere Henriette Ottenbros met een vriendin.
Haar monoloog luidde ongeveer als volgt:
ik zeg hem
maar ik heb helemaal niks besteld, zeg ik
en ik zeg tegen hem
want als ik iets besteld had dan had ik het toch gehad ?
maar ik heb dus niks gehad
alleen die rekening dus
zeg ik
maar dat komt omdat de zwager van mijn halfzus zijn broer
ons een cadeau wilde geven en dus iets besteld heb op mijn naam
maar het naar zichzelf heb laten sturen
en toen zegt hij
maar dan moet u een formulier indienen wegens internetfraude
en ik zeg maar neen dat geeft maar gezeik weet je en er is
al zoveel gezeik en
dat is ook zo iets
er ligt hier nog een rekening van 340 euro voor internet gebruik op mijn naam
maar ik gebruik helemaal geen internet...
De winterhandschoenen zijn al weer uitverkocht overigens.
Daar liep een zekere Henriette Ottenbros met een vriendin.
Haar monoloog luidde ongeveer als volgt:
ik zeg hem
maar ik heb helemaal niks besteld, zeg ik
en ik zeg tegen hem
want als ik iets besteld had dan had ik het toch gehad ?
maar ik heb dus niks gehad
alleen die rekening dus
zeg ik
maar dat komt omdat de zwager van mijn halfzus zijn broer
ons een cadeau wilde geven en dus iets besteld heb op mijn naam
maar het naar zichzelf heb laten sturen
en toen zegt hij
maar dan moet u een formulier indienen wegens internetfraude
en ik zeg maar neen dat geeft maar gezeik weet je en er is
al zoveel gezeik en
dat is ook zo iets
er ligt hier nog een rekening van 340 euro voor internet gebruik op mijn naam
maar ik gebruik helemaal geen internet...
De winterhandschoenen zijn al weer uitverkocht overigens.
flieg
reïncarnatie ja graag
maar nooit ontmoet ik iemand
die zich zijn vorig leven herinnert
als dat van een pissebed
of een zielloze mug
een duffe kameel
met twee slappe bulten op zijn rug
neen altijd weer die megalomane
pyromaneske Jeanne d'Arc
maar nooit ontmoet ik iemand
die zich zijn vorig leven herinnert
als dat van een pissebed
of een zielloze mug
een duffe kameel
met twee slappe bulten op zijn rug
neen altijd weer die megalomane
pyromaneske Jeanne d'Arc
Stier
'Hmm, kort lontjeeeuuh' mompelde de
Kreeft.
'Zei je iets?', vroeg de stier
'Neen,tenminste ik geloof het niet, ik
kan het me niet zo gauw herinneren in ieder geval', zei de Kreeft. Hij
schuifelde wat naar achter.
'Weet jij toevallig wat Barcelona dit
weekend heeft gedaan?' Vroeg de Stier weer. De Kreeft had geen idee. 'Ik denk wel dat ze op tijd naar bed is gegaan. Ja dat moet wel want haar
lichten waren uit, eerst waren ze wel aan natuurlijk maar niet zo erg lang.' De Kreeft hoopte maar dat dit was wat
de Stier wilde horen. Deze stopte met herkauwen. 'Ach Barcelona, de
liefde van mijn leven zuchtte hij, maar ja, geen doorzettingsvermogen hè, geen panache, geen brio, geen self-esteem van enigerlij waarde, keine Ausdauer, die der den die kleine Barcelona!' 'Nou ja, maar ze ging toch maar mooi vroeg slapen, dat vind ik best knap, mij lukt het vaak niet. Niet als ik het van plan ben tenminste. Anders val ik altijd wel zo in slaap.'
Stier en Kreeft babbelden nog enige tijd verder. Aan de einder verdween een schip. Daar gebeurde wel van alles. Zo sloeg een Spaanse bootsman met een Engelse sleutel de derde stuurman, ook van Spaanse komaf tot bloedens toe op zijn kop omdat deze hem Puta de Mama had genoemd.
Maar ja. Dat was daar, en wij waren hier, tot nu toe dan.
Want nu gaan we slapen.
Welterusten Barcelona, licht uit.
Maar ja. Dat was daar, en wij waren hier, tot nu toe dan.
Want nu gaan we slapen.
Welterusten Barcelona, licht uit.
jhei
en dan laat je me een gedicht lezen van je
over oude mensen
met een gezamenlijke richting
zonder franje
maar het mooiste gedicht was je
toch echt zelf op je hei
met je korte dappere beentjes
je mooie oranje schoentjes
met daarin ongetwijfeld
tien kordate teentjes
die ik overigens best een keer
stuk voor stuk
wil ontmoeten
alle tien
want al heb ik niks
met voeten
wie er mee weg liep
kan ze niet meer zien
SUB PRIJS
Toen Fedor vanochtend in de spiegel keek zag hij niet zich zelf maar een sprookjesachtig mooie en lieve vrouw die een A4-tje met tekst ophield. Vanwege het spiegeleffect kon hij de tekst niet zo snel ontcijferen maar na wat gepuzzel kon hij er dit van maken:
"Hallo ik ben Annemiek de Middelfee, vanwege je 12 en een half jarig vrijgezel bestaan mag je een wens doen. Maar, let op, ik ben maar de Middelfee dus maak het niet te dol want ik kan wel een beetje toveren maar beloven kan ik niks."
Fedor had van kinds af aan altijd al de wens gehad dat zijn vrienden, die hij niet had overigens, een suprise party voor hem zouden organiseren. Daarom zei hij zacht: "ik zou graag een keer een suprise-party willen hebben op mijn verjaardag." De Middelfee pakte een briefje waar op ze schreef: "! dro ni tmok kO", wreef drie keer over haar poes en weg was ze ! "En doe er een grote liefde bij" fluisterde hij.
De volgende dag was Fedor jarig. Anders dan anders was iedereen op het werk erg vriendelijk tegen hem. Zijn baas kwam zelfs even uit zijn kamer om hem te feliciteren. In de loop van de dag zag hij een paar keer collega"s op samenzweerderige wijze met elkaar staan te smoezen. Als hij dan in de buurt kwam zwegen ze plotseling en keken elkaar veelbetekenend aan. Vriendelijk knikte iedereen dan naar hem tijdens het voorbijgaan.
Tijdens de lunch kwam de lieftallige secretaresse Hannah hem een briefje brengen. Het was een bericht van Renske van de Postkamer, ER LIGT EEN PAKKET IN DE POSTKAMER VOOR JE, WIL JE DAT VOORDAT JE VERTREKT EVEN OPHALEN, HET LIGT IN HET ACHTERSTE SCHAP, DE DEUR STAAT OPEN, IK HAD HET JE WEL WILLEN BRENGEN MAAR IK BEN ZIEK NAAR HUIS WANT IK HEB DIARREE, xxx Renske.
Zoals altijd ruimde Fedor om tien voor halfzes zijn spullen op en vertrok. "Fijne verjaardag, prettige avond en vergeet niet nog even langs de postkamer te gaan" riep Hannah hem na. Her en der klonk een gesmoord gegiechel en iemand proestte het zelfs uit zo leek het. Bij de postkamer aangekomen zag hij de deur op een kier staan. Hij ging naar binnen en terwijl hij bij het achterste schap aan kwam hoorde hij hoe de deur dicht ging en daarna op slot werd gedaan. Er lag geen pakket. Fedor ging terug naar de deur maar die kon van binnenuit niet worden geopend. Een keer riep Fedor "HELP", toen ging hij op de grond zitten wachten.
Om 8 uur hoorde hij iemand de deur van het slot doen en zich daarna snel uit de voeten maken. Hij stond op, opende de deur, ging naar de fietsenstalling pakte zijn fiets en reed naar huis. Toen hij de sleutel in zijn voordeur deed onderdrukte hij met een rilling een groot gevoel van opgewonden verwachting. Hij opende de deur en daarna, met een forse zwaai, de woonkamerdeur. Die was leeg en donker, Fedor deed wat lichten aan maar de kamer bleef leeg. Ook de slaapkamer was leeg als hij altijd was. Tot zijn zeer grote verbazing was er helemaal nergens niks of niemand. Hij ging voor de wastafelspiegel staan en keek naar zijn verbaasd en verbouwereerd gelaat. "Wat een stomme kutfee!!!" riep hij tegen zijn spiegelbeeld. Hij voelde het bloed kloppen in de ader op zijn linker slaap. Boos liep hij daarna de woonkamer in en plofte op de bank: "Godvoordedomme !" maar wacht maar, dit keer zou hij niet alleen blijven op zijn verjaardag, hij ging zich misdragen in het buurtcafé.
Hij stond op en vertrok naar het café. Daar aangekomen zette hij zijn fiets weg en ging naar binnen. Terwijl hij het donkere gordijn van het halletje opzij schoof zag hij even niets in de donkere en stille ruimte achter het gordijn. Maar plotseling ging het licht aan en brak er een gejoel en gejuich los uit de kelen van al zijn collega's en vrienden (als hij die had gehad). "For He's a Jolly Good Fellow" zongen ze in koor. Totaal verrast keek hij in het rond. Zelfs de Middelfee was gekomen zag hij. "Let niet op mij, ik hoor hier helemaal niet thuis !" riep ze vuurrood van verlegenheid terwijl ze als een idioot over haar poes zat te wrijven.
En misschien wel tot zijn allergrootste verbazing hoorde Fedor zichzelf toen zeggen: "Ok, maar nu je hier toch bent, wil je wat drinken ?".
Nog roder werd Annemiek de Middelfee, maar het wrijven stopte en verlegen knikte ze ja.
"Hallo ik ben Annemiek de Middelfee, vanwege je 12 en een half jarig vrijgezel bestaan mag je een wens doen. Maar, let op, ik ben maar de Middelfee dus maak het niet te dol want ik kan wel een beetje toveren maar beloven kan ik niks."
Fedor had van kinds af aan altijd al de wens gehad dat zijn vrienden, die hij niet had overigens, een suprise party voor hem zouden organiseren. Daarom zei hij zacht: "ik zou graag een keer een suprise-party willen hebben op mijn verjaardag." De Middelfee pakte een briefje waar op ze schreef: "! dro ni tmok kO", wreef drie keer over haar poes en weg was ze ! "En doe er een grote liefde bij" fluisterde hij.
De volgende dag was Fedor jarig. Anders dan anders was iedereen op het werk erg vriendelijk tegen hem. Zijn baas kwam zelfs even uit zijn kamer om hem te feliciteren. In de loop van de dag zag hij een paar keer collega"s op samenzweerderige wijze met elkaar staan te smoezen. Als hij dan in de buurt kwam zwegen ze plotseling en keken elkaar veelbetekenend aan. Vriendelijk knikte iedereen dan naar hem tijdens het voorbijgaan.
Tijdens de lunch kwam de lieftallige secretaresse Hannah hem een briefje brengen. Het was een bericht van Renske van de Postkamer, ER LIGT EEN PAKKET IN DE POSTKAMER VOOR JE, WIL JE DAT VOORDAT JE VERTREKT EVEN OPHALEN, HET LIGT IN HET ACHTERSTE SCHAP, DE DEUR STAAT OPEN, IK HAD HET JE WEL WILLEN BRENGEN MAAR IK BEN ZIEK NAAR HUIS WANT IK HEB DIARREE, xxx Renske.
Zoals altijd ruimde Fedor om tien voor halfzes zijn spullen op en vertrok. "Fijne verjaardag, prettige avond en vergeet niet nog even langs de postkamer te gaan" riep Hannah hem na. Her en der klonk een gesmoord gegiechel en iemand proestte het zelfs uit zo leek het. Bij de postkamer aangekomen zag hij de deur op een kier staan. Hij ging naar binnen en terwijl hij bij het achterste schap aan kwam hoorde hij hoe de deur dicht ging en daarna op slot werd gedaan. Er lag geen pakket. Fedor ging terug naar de deur maar die kon van binnenuit niet worden geopend. Een keer riep Fedor "HELP", toen ging hij op de grond zitten wachten.
Om 8 uur hoorde hij iemand de deur van het slot doen en zich daarna snel uit de voeten maken. Hij stond op, opende de deur, ging naar de fietsenstalling pakte zijn fiets en reed naar huis. Toen hij de sleutel in zijn voordeur deed onderdrukte hij met een rilling een groot gevoel van opgewonden verwachting. Hij opende de deur en daarna, met een forse zwaai, de woonkamerdeur. Die was leeg en donker, Fedor deed wat lichten aan maar de kamer bleef leeg. Ook de slaapkamer was leeg als hij altijd was. Tot zijn zeer grote verbazing was er helemaal nergens niks of niemand. Hij ging voor de wastafelspiegel staan en keek naar zijn verbaasd en verbouwereerd gelaat. "Wat een stomme kutfee!!!" riep hij tegen zijn spiegelbeeld. Hij voelde het bloed kloppen in de ader op zijn linker slaap. Boos liep hij daarna de woonkamer in en plofte op de bank: "Godvoordedomme !" maar wacht maar, dit keer zou hij niet alleen blijven op zijn verjaardag, hij ging zich misdragen in het buurtcafé.
Hij stond op en vertrok naar het café. Daar aangekomen zette hij zijn fiets weg en ging naar binnen. Terwijl hij het donkere gordijn van het halletje opzij schoof zag hij even niets in de donkere en stille ruimte achter het gordijn. Maar plotseling ging het licht aan en brak er een gejoel en gejuich los uit de kelen van al zijn collega's en vrienden (als hij die had gehad). "For He's a Jolly Good Fellow" zongen ze in koor. Totaal verrast keek hij in het rond. Zelfs de Middelfee was gekomen zag hij. "Let niet op mij, ik hoor hier helemaal niet thuis !" riep ze vuurrood van verlegenheid terwijl ze als een idioot over haar poes zat te wrijven.
En misschien wel tot zijn allergrootste verbazing hoorde Fedor zichzelf toen zeggen: "Ok, maar nu je hier toch bent, wil je wat drinken ?".
Nog roder werd Annemiek de Middelfee, maar het wrijven stopte en verlegen knikte ze ja.
zonder te laten
ik heb voor de spiegel gestaan
door de ogen
ben ik naar binnen gegaan
toen zag ik mijn vader
via zijn ogen
ging ik verder naar binnen
toen zag ik mijn zonen
opnieuw beginnen
door de ogen
ben ik naar binnen gegaan
toen zag ik mijn vader
via zijn ogen
ging ik verder naar binnen
toen zag ik mijn zonen
opnieuw beginnen
bergen op zoom
het egoïstisch gen
weet wel
waar het zich
met een ander
kan verbinden
maar niet waar
het de ander
geen ander
zal vinden
https://www.facebook.com/1781796138711022/videos/1741102702799297/
weet wel
waar het zich
met een ander
kan verbinden
maar niet waar
het de ander
geen ander
zal vinden
https://www.facebook.com/1781796138711022/videos/1741102702799297/
Noordenwind
om op krachten te komen
na al het oorlogsgeweld
logeerde mijn vader als jochie
bij een Groningse boerenfamilie
zo heeft hij mij ooit verteld
op zondag
na kerk preek en erwtensoep
mocht hij dan mee naar het café
waar rijke boeren
sigaren rookten
jenever dronken
en zwegen
wel lichtte eenieder van hen
op zijn beurt
de helft van zijn reet
en liet dan vervolgens
zonder enig blikken of blozen
een enorme scheet
na al het oorlogsgeweld
logeerde mijn vader als jochie
bij een Groningse boerenfamilie
zo heeft hij mij ooit verteld
op zondag
na kerk preek en erwtensoep
mocht hij dan mee naar het café
waar rijke boeren
sigaren rookten
jenever dronken
en zwegen
wel lichtte eenieder van hen
op zijn beurt
de helft van zijn reet
en liet dan vervolgens
zonder enig blikken of blozen
een enorme scheet
CU
laten we een andere wereld binnengaan
een wereld waar we alles
wat niet zachtaardig
in ons is
buiten laten staan
kom
kijk me aan
pak mijn hand
we gaan
JC
een wereld waar we alles
wat niet zachtaardig
in ons is
buiten laten staan
kom
kijk me aan
pak mijn hand
we gaan
JC
alle begin is
ik vroeg aan een spin
een web voor mij te spinnen
in de vorm van een hart
zodat ik zo
door haar beroerd
kon gaan ....
maar de spin onderbrak me
midden in mijn zin
en sprak snel maar onverdroten
nee
daar ga ik dus niet aan beginnen
want alleen al het vanwege het feit
dat je zoiets wilt weet ik
dat je haar allang
in je hart hebt gesloten
dus stop met lullen en begin te minnen
trouwensvan 3D spinnen snap ik de ballen en kan ik geen kloten
een web voor mij te spinnen
in de vorm van een hart
zodat ik zo
door haar beroerd
kon gaan ....
maar de spin onderbrak me
midden in mijn zin
en sprak snel maar onverdroten
nee
daar ga ik dus niet aan beginnen
want alleen al het vanwege het feit
dat je zoiets wilt weet ik
dat je haar allang
in je hart hebt gesloten
dus stop met lullen en begin te minnen
trouwensvan 3D spinnen snap ik de ballen en kan ik geen kloten
Cassius Closed
ook ik had een speciale band met hem
reisde over zeven zeeën
om hem te zien en te spreken
bij het Vrijheidsbeeld ging ik rechtdoor
links af en daarna was het
nog een 1000 kilometer kruipen
en toen maar aanbellen en hopen
maar er deed niemand open
reisde over zeven zeeën
om hem te zien en te spreken
bij het Vrijheidsbeeld ging ik rechtdoor
links af en daarna was het
nog een 1000 kilometer kruipen
en toen maar aanbellen en hopen
maar er deed niemand open
take dad!
niks is er mis
met mijn bewering
dat toeval slechts
het uiteindelijk gevolg
van een oneindig aantal
oorzaken is
met mijn bewering
dat toeval slechts
het uiteindelijk gevolg
van een oneindig aantal
oorzaken is
hth zug
alleen het licht
door jou weerkaatst
maakt het mogelijk
mij te genieten
bedacht ik laatst
alleen die lig
deur jou weerkaats
maak dit moontlik
my te geniet
uitgedink ek laas
door jou weerkaatst
maakt het mogelijk
mij te genieten
bedacht ik laatst
alleen die lig
deur jou weerkaats
maak dit moontlik
my te geniet
uitgedink ek laas
wilskracht
in mijn hierop volgend leven
ga ik het totaal anders aanpakken
en vergis je niet
als ik me iets voorneem
dan doe ik het ook !
ga ik het totaal anders aanpakken
en vergis je niet
als ik me iets voorneem
dan doe ik het ook !
alle begin is moeilijk Winfried
Winfried Bonifatius
wilde heel graag bekeren
zijn vader wilde dit niet
maar och hij deed het toch
hij ging eerst naar Friesland
maar die vonden het maar niks
ze waren heel druk met oorlog voeren
dat was hun lust en hun leven
dus
en nu citeer ik Wikipedia maar even
dank voor stank
citaat van de week
gehoord op de trappen naar de Media Markt
'het stinkt hier naar zeik '
gehoord op de trappen naar de Media Markt
'het stinkt hier naar zeik '
reintegratietraject
ik fietste het plein op
stopte
het was donker
ik keek om mij heen
was alleen
en begon te wenen
twee Ufo's
elektrisch zoemende wieltjes
knipperende lichtjes
en Nieuwe Nederlanders
als trotse kapiteintjes
verschenen
een van hen vroeg
warmhartig bezorgd en lief
GAAT HET MENEER?
waarop ik zei
ja jeetje
soms doet het leven pijn
maar nu niet zo erg meer
dank jullie wel
en nu ga ik maar weer
en ik ging want ik
als oude jankerige egocentrische Autochtoon
ervaar zoveel meeleven van de Nieuwkomer
toch nog steeds een beetje
als zeer welkom
maar ook als
buitengewoon
november 2015
http://nos.nl/ek2016/artikel/2116994-video-portugees-jongetje-troost-ontroostbare-franse-supporter.html
stopte
het was donker
ik keek om mij heen
was alleen
en begon te wenen
twee Ufo's
elektrisch zoemende wieltjes
knipperende lichtjes
en Nieuwe Nederlanders
als trotse kapiteintjes
verschenen
een van hen vroeg
warmhartig bezorgd en lief
GAAT HET MENEER?
waarop ik zei
ja jeetje
soms doet het leven pijn
maar nu niet zo erg meer
dank jullie wel
en nu ga ik maar weer
en ik ging want ik
als oude jankerige egocentrische Autochtoon
ervaar zoveel meeleven van de Nieuwkomer
toch nog steeds een beetje
als zeer welkom
maar ook als
buitengewoon
november 2015
http://nos.nl/ek2016/artikel/2116994-video-portugees-jongetje-troost-ontroostbare-franse-supporter.html
bij voorbaat
Lieve Heer van het Heelal
en als er nog meer is dan dat
ook goed
zou u
in geval er zoiets
als reincarnatie bestaat
ervoor willen zorgen
dat het de volgende keer
allemaal wat beter gaat
dank u
en als er nog meer is dan dat
ook goed
zou u
in geval er zoiets
als reincarnatie bestaat
ervoor willen zorgen
dat het de volgende keer
allemaal wat beter gaat
dank u
Let's Talk About Sex
dit is geen gedicht
maar een liedje
een lofliedje
of gezegd
met Engelse tong
een lovesong
over Adam en Eva
en een appel
het verbod om er van te happen
alles wat niet mag
volgens sommigen de F1
Max Verstappen
en dan noem ik de de slang erboven
ook nog maar even
eigenlijk zo een beetje dus
over het krankzinnige van al het leven
maar bovenal een liedje
over het onbegrijpelijk hardnekkig
menselijk Spermatozovergeetmenietje
foto tuin appelboompje 18 mei 2016
maar een liedje
een lofliedje
of gezegd
met Engelse tong
een lovesong
over Adam en Eva
en een appel
het verbod om er van te happen
alles wat niet mag
volgens sommigen de F1
Max Verstappen
en dan noem ik de de slang erboven
ook nog maar even
eigenlijk zo een beetje dus
over het krankzinnige van al het leven
maar bovenal een liedje
over het onbegrijpelijk hardnekkig
menselijk Spermatozovergeetmenietje
foto tuin appelboompje 18 mei 2016
Vadertje Bio
Er wordt tegenwoordig weer veel de nadruk gelegd op het 'tegennatuurlijke' gedrag/ingrijpen van de mens in de 'natuur'. Daarom even dit:
Dna heeft alle eigenschappen in zich om zich te handhaven en zich voor te planten. Anders was het er niet. De wisselwerking tussen al dat dna zorgt voor muterende effecten waarvan sommigen effecten leiden naar een kleinere kans op overleving en andere naar een grotere.
Het tegennatuurlijk ingrijpen van de mens is daarom een contradictio in terminis omdat de mens met al zijn dna een onlosmakelijk deel is van de dna soep die we 'natuur' noemen. De 'aanval' op het menselijk dna van de mens door het dna van de pest bacterie(n) werd uiteindelijk succesvol afgeslagen door een leger van vele miljoenen doden. Vandaag de dag en met de inzichten van nu doen we dit anders.
Het opbouwen van weerstand tegen dood en verderf geschiedt nu eenmaal op onnavolgbaar veel manieren en langs ontelbare wegen. En ze zijn wat mij betreft allemaal van God.
En of ze van God los zijn of niet, wie het weet zal het niet zeggen.
http://www.agriholland.nl/dossiers/gmo/home.html
Dna heeft alle eigenschappen in zich om zich te handhaven en zich voor te planten. Anders was het er niet. De wisselwerking tussen al dat dna zorgt voor muterende effecten waarvan sommigen effecten leiden naar een kleinere kans op overleving en andere naar een grotere.
Het tegennatuurlijk ingrijpen van de mens is daarom een contradictio in terminis omdat de mens met al zijn dna een onlosmakelijk deel is van de dna soep die we 'natuur' noemen. De 'aanval' op het menselijk dna van de mens door het dna van de pest bacterie(n) werd uiteindelijk succesvol afgeslagen door een leger van vele miljoenen doden. Vandaag de dag en met de inzichten van nu doen we dit anders.
Het opbouwen van weerstand tegen dood en verderf geschiedt nu eenmaal op onnavolgbaar veel manieren en langs ontelbare wegen. En ze zijn wat mij betreft allemaal van God.
En of ze van God los zijn of niet, wie het weet zal het niet zeggen.
http://www.agriholland.nl/dossiers/gmo/home.html
vrienden voor het even
Het ontbreekt mij eenvoudig weg aan een beste vriend. Het mogen er best meer zijn overigens maar een is onmisbaar. Dit dacht de Kreeft vanuit een gevoel van belang. En Kreeften zijn heel gevoelig dus als ze iets als urgent ervaren dan is het ook zo. De Kreeft keek eens om zich heen. Golven spoelden af en aan en rolden telkens zo een beetje tot aan zijn achterpoten. Soms eroverheen en dat was dan een lekker gevoel maar ook wel fris. Hij draaide zich op zijn rug en voelde de zon op zijn buik schijnen. Dat was lekker warm. Met zijn ogen een beetje dichtgeknepen tegen het zonlicht keek hij naar de rotswand die boven hem uit torende. Heel in de verte zag hij een Steenbok langs een met karig groen begroeide richel bewegen. Driftig gesticulerend met zijn kop, zo leek het, ging hij stapje voor stapje langs het groen. Een Steenbok zou best eens een heel goede beste vriend voor mij kunnen zijn, we hebben weliswaar niks gemeen maar dus wel altijd wat om over te praten. En meer dan zo een reden hoef je niet te hebben vond hij.
Nadat de Kreeft dit allemaal bedacht had haalde hij uit zijn holletje een washandje, maakte het nat en legde dit op zijn hoofd. Tegen de zon. Hij ging naar de Steenbok klimmen.
Kreeften kunnen niet goed klimmen en ook zakte het washandje steeds over zijn ogen en pas als hij dan een schaar vrij had, waarmee hij het washandje kon terugschuiven, kon hij weer kijken naar hoever hij al was. Telkens was dat niet ver want het was telkens nog een heel eind. Het is nog een heel eind dacht de Kreeft dan, zeker voor mij want ik kan niet goed klimmen, ik heb het niet in de genen. Maar na een hele tijd, om precies te zijn drie uur en drie kwartier, kwam hij bij de richel met de Steenbok aan. Goedemorgen zei de Kreeft, en oh neen pardon, goedemiddag. Ik vraag mij af Steenbok, zou u mijn beste vriend willen zijn? Ja dat is goed sprak de Steenbok. Fijn dat is dan geregeld zei de Kreeft weer. Dan heb ik nog een verzoek als u het niet te veel gevraagd vindt, maar zou u het washandje op mijn hoofd willen nat maken met wat spuug? En het is misschien goed om te weten dat ik niet vies van u ben. Zo gezegd zo gedaan en na precies 2 uur en 20 minuten keerde de Kreeft terug bij zijn holletje. En dat was net op tijd want het washandje was droog geworden en het kriebelde behoorlijk daarboven op zijn hoofd. Morgen zou hij weer gaan dacht de Kreeft. Want een beste vriend, zo had hij vandaag geleerd, daar moet je wel wat voor doen.
Nadat de Kreeft dit allemaal bedacht had haalde hij uit zijn holletje een washandje, maakte het nat en legde dit op zijn hoofd. Tegen de zon. Hij ging naar de Steenbok klimmen.
Kreeften kunnen niet goed klimmen en ook zakte het washandje steeds over zijn ogen en pas als hij dan een schaar vrij had, waarmee hij het washandje kon terugschuiven, kon hij weer kijken naar hoever hij al was. Telkens was dat niet ver want het was telkens nog een heel eind. Het is nog een heel eind dacht de Kreeft dan, zeker voor mij want ik kan niet goed klimmen, ik heb het niet in de genen. Maar na een hele tijd, om precies te zijn drie uur en drie kwartier, kwam hij bij de richel met de Steenbok aan. Goedemorgen zei de Kreeft, en oh neen pardon, goedemiddag. Ik vraag mij af Steenbok, zou u mijn beste vriend willen zijn? Ja dat is goed sprak de Steenbok. Fijn dat is dan geregeld zei de Kreeft weer. Dan heb ik nog een verzoek als u het niet te veel gevraagd vindt, maar zou u het washandje op mijn hoofd willen nat maken met wat spuug? En het is misschien goed om te weten dat ik niet vies van u ben. Zo gezegd zo gedaan en na precies 2 uur en 20 minuten keerde de Kreeft terug bij zijn holletje. En dat was net op tijd want het washandje was droog geworden en het kriebelde behoorlijk daarboven op zijn hoofd. Morgen zou hij weer gaan dacht de Kreeft. Want een beste vriend, zo had hij vandaag geleerd, daar moet je wel wat voor doen.
buitenblad
gisteren reed ik
op mijn fiets
langs alle blaadjes aan de bomen
en ik bedacht dat ik
nog veel meer houd van jou
dan al die blaadjes
waar ik zojuist
was langs gekomen
op mijn fiets
langs alle blaadjes aan de bomen
en ik bedacht dat ik
nog veel meer houd van jou
dan al die blaadjes
waar ik zojuist
was langs gekomen
de sluis verhaalt
Het was een zomeravond en windstil. Ik voer als lichtmatroos op het ms-Breda. Zij was van Amsterdam op weg naar de sluizen van IJmuiden. Vanwege het mooie weer bevond het merendeel van de bemanning zich aan dek. Zelfs de machinist was uit zijn machinekamer gekomen en zat onderuit gezakt op een bankje. De kapitein, de loods en de matroos van de wacht, Jan Bol mijn vriend, voorbeeld, steun en toeverlaat tijdens mijn avonturen op de grote vaart, waren op de brug. De kapitein en de loods waren oude zeevaart-schoolvrienden en dat moest, zo hoorde ik later van Jan, worden gevierd. Het was 20 augustus 1978, een uur of 8 in de avond. Hing er iets in de lucht? Neen, op een grote rode ondergaande zon boven Amsterdam na, hing er niets in de lucht.
De ms-Breda was een niet erg mooi schip. Het had ook nog eens een relatief kleine motor die vaak stuk ging. Het is handig om te weten dat als een scheepsdiesel van een zeeschip in zijn achteruit wordt gezet, eerst de motor wordt stilgezet, daarna worden tandwielen omgezet en wordt de motor opnieuw gestart. Dit starten gebeurt door perslucht boven de zuigers te laten ontsnappen. Hierdoor komen zij weer op gang. Deze ontsnappende lucht geeft bij het verlaten van de schoorsteen een prachtig geluid. Maar dit terzijde. Af en toe, niet vaak, ging er iets mis met die omzetting. Dan begon de diesel van de ms-Breda, nadat hij opnieuw was gestart, nukkig weer vooruit te draaien. En dit, terwijl de telegraaf op de brug dan 'achteruit' aanwees.
We waren zo goed als helemaal de sluis binnen gedreven toen het gesis van de ontsnappende lucht klonk. Er ging een trilling door het schip en we begonnen weer vaart te maken. Blijkbaar wilde de loods ons voor in de sluis hebben dachten wij, de mannen aan dek. De kapitein schonk nog eens bij, 'weet jij nog die keer dat ....', en begon weer een herinnering op te halen. Na enige tijd ging er weer een rilling door het achterschip. Het schroefwater werd met groter wordende kracht weggeslagen en het, vrijwel ongeladen, schip 'schoot' nu welhaast naar voren. De machinist schrok wakker, herinnerde zich iets en rende terug naar zijn machinekamer. De Breda bewoog zich nu vastberaden, op halve kracht vooruit, de sluis verder in. Ik realiseerde me dat er iets onomkeerbaar's ging gebeuren.
De voorste, nog dichte, sluisdeur kwam snel dichterbij. Achter deze deur lag het water van de Noordzee. Dit zou zo dadelijk, nadat we de sluisdeur hadden doorboord, ongestoord, via het Noordzee-kanaal, naar Amsterdam gaan lopen dacht ik. Ik verheugde me op wat zou gaan komen. Naar voren kijkend zag ik de bemanning in grote haast de 'bak' -het verhoogde voorschip- af komen gerend en gestruikeld. Dat zag er veelbelovend uit. Ik keek vervolgens naar achteren, naar Amsterdam en zijn rode zon. De sluisdeur aan die kant werd met grote snelheid dichtgeschoven. Hoewel dit er ook spannend uitzag vond ik het jammer: het had me leuk geleken om met schip en al binnen een half uur terug te spoelen naar Amsterdam, of wie weet Utrecht of nog verder. Maar de dichte deur zou dát gaan voorkomen. De arme kapitein had inmiddels wel in de gaten dat er iets heel erg mis aan het gaan was. Hij wist echter niets van het technisch gebrek van zijn schip. 'In wat voor een duivelse stroomversnelling ben ik nu toch, zo vlak voor mijn pensioen, terecht gekomen?' moet hij hebben gedacht. Ten einde raad gooide hij de motor op volle kracht achteruit. Dacht hij.
De laatste herinneringen zijn aan het geluid van de op vol vermogen draaiende scheepsdiesel, de paniekerige stem van de kapitein door de portofoon: 'LEKKO ANKERS!, LEKKO ANKERS!' (let go the anchors) - alsof die ankers op de betonnen bodem van de sluis nog iets hadden kunnen uitrichten - en aan het gekreun en gesteun waarmee de ms-Breda zich tenslotte in de sluisdeur boorde. Daarna werd kapitein Wiersma op non-actief gesteld.
Jammer, want ik had nog wel even met hem willen doorvaren op die manier.
Abonneren op:
Reacties (Atom)