vrienden voor het even

Het ontbreekt mij eenvoudig weg aan een beste vriend. Het mogen er best meer zijn overigens maar een is onmisbaar. Dit dacht de Kreeft vanuit een gevoel van belang. En Kreeften zijn heel gevoelig dus als ze iets als urgent ervaren dan is het ook zo. De Kreeft keek eens om zich heen. Golven spoelden af en aan en rolden telkens zo een beetje tot aan zijn achterpoten. Soms eroverheen en dat was dan een lekker gevoel maar ook wel fris. Hij draaide zich op zijn rug en voelde de zon op zijn buik schijnen. Dat was lekker warm. Met zijn ogen een beetje dichtgeknepen tegen het zonlicht keek hij naar de rotswand die boven hem uit torende. Heel in de verte zag hij een Steenbok langs een met karig groen begroeide richel bewegen. Driftig gesticulerend met zijn kop, zo leek het, ging hij stapje voor stapje langs het groen. Een Steenbok zou best eens een heel goede beste vriend voor mij kunnen zijn, we hebben weliswaar niks gemeen maar dus wel altijd wat om over te praten. En meer dan zo een reden hoef je niet te hebben vond hij.
Nadat de Kreeft dit allemaal bedacht had haalde hij uit zijn holletje een washandje, maakte het nat en legde dit op zijn hoofd. Tegen de zon. Hij ging naar de Steenbok klimmen.
Kreeften kunnen niet goed klimmen en ook zakte het washandje steeds over zijn ogen en pas als hij dan een schaar vrij had, waarmee hij het washandje kon terugschuiven, kon hij weer kijken naar hoever hij al was. Telkens was dat niet ver want het was telkens nog een heel eind. Het is nog een heel eind dacht de Kreeft dan, zeker voor mij want ik kan niet goed klimmen, ik heb het niet in de genen. Maar na een hele tijd, om precies te zijn drie uur en drie kwartier, kwam hij bij de richel met de Steenbok aan. Goedemorgen zei de Kreeft, en oh neen pardon, goedemiddag. Ik vraag mij af Steenbok, zou u mijn beste vriend willen zijn? Ja dat is goed sprak de Steenbok. Fijn dat is dan geregeld zei de Kreeft weer. Dan heb ik nog een verzoek als  u het niet te veel gevraagd vindt, maar zou u het washandje op mijn hoofd willen nat maken met wat spuug? En het is misschien goed om te weten dat ik niet vies van u ben. Zo gezegd zo gedaan en na precies 2 uur en 20 minuten keerde de Kreeft terug bij zijn holletje. En dat was net op tijd want het washandje was droog geworden en het kriebelde behoorlijk daarboven op zijn hoofd. Morgen zou hij weer gaan dacht de Kreeft. Want een beste vriend, zo had hij vandaag geleerd, daar moet je wel wat voor doen.