vlijbaan

donder toch op met je gedichten
ik maak er zelf wel een

zoals

vanaf de heuvels
de rivieren lopen
als water naar de zee

zo gaat het met deze woorden
die naar ik slechts kan hopen
door mij verloren
in jou worden herboren
tot een gedicht voor twee


vergif mij

pas als het met vergiftiging
van het gekrenkte ik 
door alles overheersende verblinding
is gedaan
dan pas
kunnen we
elkaar
weer zien

en wie weet misschien
neen dat weet ik zeker

kan alleen zo
nu
en
dan
vergiffenis ontstaan


Blogarchief