Japiooh: maart 2013

Jonge dat was me het weekje wel. Maandagochtend toen de wekker ging bemerkte ik direct na het wakker worden dat er iets niet klopte. En hiermee bedoel ik dus niet 'een vaag gevoel van onrust', maar om precies te zijn: mijn hart, het was mijn hart dat niet klopte. Of liever gezegd, misschien klopte het wel maar het was nergens te bekennen.
En daar bleef het niet bij. Toen ik daarna mijn hand wilde bewegen naar de plek waar mijn hart niet was, bleek dat ook deze hand, inclusief de arm waarmee ik die normaliter beweeg, weg te zijn. En ja hoor, erger nog, ook de andere arm, de romp en de benen lagen niet meer in mijn bed. Alleen het hoofd lag er, de rest was verdwenen.
En nu komt er geen verhaal over hoe het verder ging met 'de man die zijn lichaam kwijt was' want ten eerste is zoiets al onbeschrijflijk mooi gedaan door Franz Kafka in Die Verwandlung , dus lees dat, maar ook heb ik nogal wat tijd verloren door door dit gedoe dus hou ik het verder kort.
Door een combi van telepathie,wilskracht en goed zoeken wist ik alles weer op zijn plek te krijgen en was ik zelfs nog voor de lunch op mijn werk. Maar aldaar merkte ik wel dat ik nog niet helemaal de oude was.
Misschien had ik toch nog niet alles op de juiste plek terug gezet?
Daarom was ik gisteren even bij dokter van Bommel om me te laten controleren.
'Nou', zei mijn dokter nadat ze me had onderzocht, 'dit is toevallig, je bent al de derde vandaag die met deze klacht bij me komt' daarna noteerde ze iets en mocht ik gaan. Ik bleek alles redelijk goed op zijn plaats te hebben teruggezet en volgens haar was het niet nodig om me zorgen te maken want het heerste.
Dus doe ik dat niet want ik heb een hele leuke lieve dokter.
Dat zit wel goed.

Maar wat een rare virusjes waren er soms rond hè dokter.

http://nl.wikipedia.org/wiki/De_Gedaanteverwisseling

vooruit dan maar

het verlangen naar heelheid

recycling (Just Breathe)

Blogarchief