Polo Solo

Lang lang geleden, nog voordat de wereld verging, was er een jongeman, Frans, die heel veel van zijn vrouw en van zijn kinderen hield. Nu ja in ieder geval veel van zijn kinderen. Van zijn vrouw hield hij ook maar anders. Die Frans was geboren op de kortste dag van het jaar 1962. Het was die dag zo donker dat veel mensen die op kraamvisite kwamen zeiden: 'wat een mooie baby geloof ik want ik kan het niet zo goed zien'. 's Avonds liepen zijn vader en moeder de polonaise rond de Kerstboom. Ze hielden daar overigens niet van maar het was nu eenmaal zo gegroeid, vader was er ooit mee begonnen, moeder had zich aangesloten en inmiddels was het traditie. Frans echter besloot direct na zijn geboorte te breken met deze gewoonte. Als ie dacht dat er naar hem gekeken werd trappelde hij wat met zijn beentjes in de lucht maar dat was alles. In zijn babydagboekje noteerde hij: levenslessen, regel-1, aan mijn lijf geen polonaise.
In de rest van zijn leven kwamen er nog veel meer regels maar die waren minder goed.

café West

14 miljard jaar evolutie
en
wat heeft het gebracht

1-koffie verkeerd
en
1-serveerster

die even naar me lacht