liefde stuurt de angst

ik loop zo hard
als de fietsdames
die vlak voor mij
de brug op willen

mijn ego komt tot leven
en daardoor versnel ik even

pak de linker

want die heeft de leukste rug
stevig bij haar bagagedrager
en duw die daarna omhoog
tot op de brug

wat heb ik toch met billen

elke keer als ik ze pak
beginnen ze te gillen

viooltje

ik kan niet laten horen
hoeveel ik van jou hou
opschrijven lukt nog wel
kijk maar

IK HOU VAN JOU

maar het doen klinken
zodat jij het ziet
luister maar

dat lukt me niet

alles mist

vandaag voelt zelfs het gevoel
dat alles onbegrepen zal wegkwijnen
ja zelfs dat gevoel
voelt vandaag
alsof het ooit zal verdwijnen

Liefdes Web

hoe graag ik ook
buiten haar
aan iets anders
zou willen beginnen

het zal niet gaan lukken
want

ik kan niet weg
van haar
van binnen

ik ben en blijf de klos
en zij blijft daarom
haar garen spinnen

kanker op

het riet voor mijn raam
zwaait de zomer vaarwel

een strofe rest
als zin

afsterven is weer helemaal in

Blogarchief