doe niet niet niets

Wanneer kwam je eigenlijk op het idee om géen boek te gaan schrijven?
Nou, dat zal zijn geweest kort nadat ik 51 was geworden. Ik had een afspraak gemaakt met een collega om iedere ochtend voor het werk niet te gaan zwemmen. Op de route naar ons werk ligt namelijk een prachtig zwembad dus dat kwam heel mooi uit.
Deze niet-zwem-afspraak beviel zo goed dat ik besloot veel zaken op deze manier  te gaan aanpakken.

Heeft het ook met je leeftijd te maken denk je?
Ja absoluut, daar wind ik geen doekjes om, na mijn vijftigste ging ik me realiseren wat ik heb bereikt en wat niet. En vooral dat laatste begon me meer en meer dwars te zitten.

Kostte het niet veel moeite om een uitgever voor je plannen te interesseren?
Ja, nou ja, ze keken in het begin wel raar op. Ze waren net aan het idee gewend dat íedereen een boek uitbrengt na zijn vijftigste dus mijn idee om géén boek te schrijven en dit ook nog eens nìet te laten uitgeven werd erg vreemd gevonden. Maar, nadat ik niet kwam opdagen bij afspraken begonnen ze enthousiast te worden. Al gauw ontving ik geen enkele reactie meer en daar maakte ik uit op dat mijn idee was aangeslagen.

De toekomst, wat gaat die ons nog van je laten zien?
Oh van alles, zo zal ik zeker nìet mijn motorrijbewijs gaan halen; geen cabrio kopen; geen facelift of jongere vrouw nemen (laat staan een toupet); geen films gaan maken en zo voort en zo voort. Teveel om op te noemen.

Zo, dat is een hele lijst. Denk je dat het je allemaal gaat lukken voor je het tijdelijke voor het eeuwige zal moeten verwisselen?
Oh ja, daar heb ik geen enkele twijfel over. Ten eerste houd ik nu zoveel tijd over dat het alleen al daarom geen enkel probleem zal zijn.
En, last but not least, dat is ook weer zo iets dat ik absoluut van plan ben om niet te gaan doen nu het nog kan ...

En dat is?
Doodgaan.