chocolade Kim

Betty is bij haar Opa en Oma in huis. Het is er heerlijk rustig omdat, als Opa en Oma er zijn maken ze aan een stuk door ruzie. Maar ze zijn er niet. Dus!
Ze loopt de trappen op naar de zolder.
Betty’s opa was heel vroeger banketbakker. In de oorlog heeft hij ooit tientallen kilo's aan chocolade plakkaten neergelegd voor het geval dat. En dat geval is nu Betty die van al die chocolade een hutje voor het ronde kantelraampje aan de voorkant van de zolder heeft gemaakt.
Betty gaat in haar huisje zitten en kijkt naar beneden in de tuin. Ach, kijk! Daar is Kim, het buurmeisje waar Betty zo graag een vriendinnetje van wil worden. Tot nu toe heeft Kim aan haar smeekbeden geen gehoor gegeven maar Betty denkt maar weer eens aan wat de orgelman haar laatst toefluisterde toen ze bij de Hema een worst wilde kopen maar ze het geld daarvoor, toch nog vrij onverwacht, in het voortdurend rammelende centenbakje pal voor haar neus deponeerde.
Ze pakt haar potlood en scheurt een blaadje uit haar dagboek. Ze schrijft: ‘Lieve Kim ik weet dat je dit niet wil horen en daarom schrijf ik het maar op, wil je alsjeblieft mijn vriendinnetje zijn? Ik ben weer Betty het buurmeisje, en ik heb dan wel geen vriendinnetjes maar wel driehonderd kilo pure chocola. Als je ‘ja’ zegt mag je een hele hoek van mijn chocoladehuisje hebben.’
Betty vouwt het papiertje op en opent daarna het kantelraampje.
'Wacht, ik moet het briefje met iets verzwaren anders fladdert het straks maar wat door de buurt' bedenkt ze. Ze pakt een hamer en een beitel en slaat een flinke brok chocolade van haar huisje af. Met tape plakt ze het briefje en de chocolade aan elkaar en gaat weer naar het raampje. Ze knijpt een oog dicht, mikt en gooit het pakket naar het spelende meisje in de tuin beneden haar.
Ze kijkt het nog even na en doet dan snel het raampje weer dicht. ‘Zie je wel’, mompelt ze, ‘chocola ìs niet gezond!’.
Ze gaat weer zitten en besluit maar weer eens tot het schrijven van een briefje aan haar favoriete prins. Ze begint te schrijven:

‘Beste Alex, er is vandaag zo iets ergs gebeurd !’ …